Η ΚΟΡΙΝΘΟΣ ΤΟΥ ΧΤΕΣ: ΠΑΡΑΛΙΑ MAIAMI, ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ, ΠΕΡΙΒΟΛΑΚΙΑ

910

«Ου παντός πλειν εις Κόρινθον», είχε επισημάνει ο Στράβων, δεν μπορούσε δηλαδή ο καθένας να ζήσει στην Κόρινθο («Γεωγραφικά», VIII, 378).Γιατί η Κόρινθος στην όπως στην ελληνική έτσι και στην ρωμαϊκή της φάση είναι ”αφνειός” δηλαδή πλούσια.Απαιτεί έξοδα και ενέχει παρεκτροπές. -Ότι μπορεί να κάνει το μυαλό μας να ξε-blogg-άρει!!!

Η ΚΟΡΙΝΘΟΣ ΤΟΥ ΧΤΕΣ: ΠΑΡΑΛΙΑ MAIAMI, ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ, ΠΕΡΙΒΟΛΑΚΙΑ

Η πόλη ιδρύθηκε ως Νέα Κόρινθος το 1858 ύστερα από τον καταστροφικό σεισμό που έλαβε χώρα και ισοπέδωσε την παλαιά πόλη της Κορίνθου, η οποία έχει αναπτυχθεί επάνω και στα περίχωρα της Αρχαίας Κορίνθου.
Η ονομασία της πόλης προέρχεται από την Αρχαία Κόρινθο, μία πόλη-κράτος της αρχαιότητας. Το 1858, η παλαιά πόλη της Κορίνθου (σήμερα γνωστή ως Αρχαία Κόρινθος όντας γεωγραφικά τοποθετημένη τρία χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της σύγχρονης πόλης της Κορίνθου) καταστράφηκε ολοσχερώς από έναν ισοπεδωτικό σεισμό με αποτέλεσμα τη δημιουργία της Νέας Κορίνθου στην ακτή του Κορινθιακού Κόλπου. Η Νέα Κόρινθος ανακατασκευάστηκε έπειτα από έναν νέο σεισμό το 1928 και ύστερα από μία μεγάλης έκτασης πυρκαγιά το 1933.

¨Μαϊάμι¨ αποκαλούσαμε στη Κόρινθο μία διαμορφωμένη λωρίδα παραλίας που εκτεινόταν από το τέρμα της οδού Περιάνδρου έως την νοητή προέκταση της Εθν. Αντιστάσεως (τότε Βασ. Κωνσταντίνου) (βλ. σημείο 2 στην πιο πάνω φωτογραφία).
Η υψομετρική διαφορά των 2,50 περίπου μέτρων, μεταξύ της πλατείας του Φλοίσβου (και της προέκτασης της προς την Περιάνδρου) και του επιπέδου της θάλασσας και της αμμώδους παραλίας, καλυπτόταν με ένα επικλινή τοιχίο από ημιδιαμορφωμένη πέτρα με αρμούς από τσιμέντο. Ο καλαίσθητος αυτός τοίχος διακοπτόταν σε τρία σημεία από πέτρινες σκάλες, που σε κατέβαζαν στο επίπεδο της παραλίας και την θάλασσα.
Αριστερά και σε βάθος 50 – 60 μέτρων υπήρχε η άκρη του τότε λιμανιού και δεξιά, προς την μεριά του Αγ, Νικολάου, σε βάθος αντίστοιχο, ο κεντρικός μόλος. Σ’ αυτό το δεξί όριο υπήρχαν ποντισμένοι βράχοι από την άκρη της παραλίας έως το ύψος του ογκόλιθου.

Ο ογκόλιθος (βλ. σημείο 3 στην πρώτη φωτογραφία) ήταν μια σειρά από τσιμεντένιους κυβόλιθους τοποθετημένοι ο ένας δίπλα στον άλλο, οι οποίοι συνέδεαν το δεξί άκρο του μόλου με το αριστερό, στην πλευρά του Αναξαγόρα και του λιμανιού. Ο ογκόλιθος είχε τον ρόλο να σπάει το κύμα και να προστατεύει την παραλία. Το τεχνητό αυτό όριο, μόλις 20 – 30 εκατοστά κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας εγγυόταν την ήρεμη θάλασσα σε όλη την έκταση της αμμώδους παραλίας.
Στα μορφολογικά στοιχεία της περιοχής θα πρέπει να αναφέρουμε μια σειρά από σπαθάκι και από αθάνατους (σ.σ. κακτώδη φυτά με παχύσαρκα φύλα) φυτεμένους ανά τακτές αποστάσεις στις λωρίδες πρασίνου, που διακοσμούσαν την άκρη του επικλινούς τοίχου. Υπήρχαν ακόμη και παγκάκια για όσους ήθελαν να ξεκουραστούν θαυμάζοντας την θέα προς το Λουτράκι και τα Γεράνια.
Η ομορφιά αυτής της άκρως επιτυχημένης παρέμβασης ήταν τέτοια, έξω από τα γνωστά ελληνικά και τοπικά δεδομένα, που οι Κορίνθιοι, με το γνωστό χιούμορ τους, έδωσαν άτυπα, το όνομα Μαϊάμι, έχοντας κατά νου την γνωστή παραλιακή πόλη στην Αμερική! Έτσι, έμεινε χαραγμένη στο μυαλό μας αυτή η παραλία.

.

Φλοίσβος με το Τουριστικό περίπτερο.

Από το Μαϊάμι πέρασαν όλοι. Στην παραλία δεν υπήρχαν, φυσικά ούτε ομπρέλες ούτε ξαπλώστρες ούτε άλλα γνωστά χαρακτηριστικά μιας σημερινής οργανωμένης παραλίας. Αυτή η παραλία ανήκε σε όλους. Τους καλοκαιρινούς μήνες γινόταν το αδιαχώρητο. Ολόκληρες οικογένειες με τις γιαγιάδες και τα παιδιά απολάμβαναν το μπάνιο τους στα ήσυχα και ρηχά νερά. Η διαμόρφωση της παραλίας επέτρεπε σε πολλούς πιτσιρικάδες να μάθουν να κολυμπούν. Το στοίχημα ήταν ποιος θα μπορούσε να φτάσει κολυμπώντας μέχρι τον ογκόλιθο και να γυρίσει πίσω. Ο ογκόλιθος σε όλο σχεδόν το μήκος του ήταν γεμάτος από κόσμο.

Φαρμακείο Δ.Παπανδρέου, ο σημερινός Πιέτρης.


Οι πολύχρωμες παρέες νέων, με τα παιχνίδια τους, έδιναν ιδιαίτερη ζωή ενώ το θέαμα ήταν πραγματικά απίστευτο. Η πλευρά με τα βραχάκια ανήκε στα παιδιά που σκαρφάλωναν και βουτούσαν στο νερό. Οι μαμάδες φώναζαν από την παραλία. Οι γιαγιάδες έκαναν αμμόλουτρα ή καθόταν στα παγκάκια εποπτεύοντας τον χώρο. Στο τέρμα του δεξιού μόλου και στο ύψος του ογκόλιθου υπήρχε μία δέστρα για πλοία (βλ. σημείο 4 στην φωτο). Στην σειρά οι πιτσιρικάδες ανέβαιναν σ’ αυτόν τον βατήρα για να κάνουν μια βουτιά. Η βουτιά (με το κεφάλι παρακαλώ) από την δέστρα και το κολύμπι από την άμμο μέχρι τον ογκόλιθο ήταν τα απαραίτητα τεστ προκειμένου να απονεμηθεί σε κάποιον ο τίτλος του κολυμβητή! Θα έλεγα η συντριπτική πλειοψηφία των νεαρών, τότε, Κορίνθιων πέρασε από αυτό το τεστ παρά την σθεναρή άρνηση των μαμάδων. Στιγμές αξέχαστες. Καλοκαίρια αξέχαστα.

Το Τουριστικό Περίπτερο στον Φλοίσβο. Φωτ.by Kartson.blogspot.gr

Εδώ θα πρέπει να μνημονεύσουμε το γεγονός ότι το Μαϊάμι (αν και παλαιότερη κατασκευή) ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με το Τουριστικό(βλ. σημείο 1 στην πρώτη φωτογραφία). Ήταν, μαζί με τα Περιβολάκια και το τμήμα της Βασ. Κωνσταντίνου (Εθν. Αντίστασης) που τα ενώνει, η καρδιά της πόλης, Αποτελούσαν μια ενότητα πολεοδομική, υψηλής στάθμης. Παράδειγμα εφαρμοσμένης αρχιτεκτονικής με απόλυτη κοινωνική αποδοχή και ενσωμάτωση. Και όταν η ενότητα αυτή έσπασε, το Τουριστικό(*) γκρεμίστηκε και το Μαϊάμι(**) θάφτηκε από τόνους τσιμέντου, έθαψε μαζί του και ένα κομμάτι από την ψυχή μας.

 
 

 

Το τσιμέντο κάλυψε αυτή την «άλλη» Κόρινθο που αν υπήρχε σήμερα θα μιλάγαμε αλλιώς. Γιατί αν υπήρχε ακόμα το Τουριστικό να δεσπόζει στον Φλοίσβο και το Μαϊάμι, ως δημόσια παραλία, θα ήταν τελείως διαφορετικά τα δεδομένα της συζήτησης για την όλη περιοχή, το λιμάνι και τα σχέδια αξιοποίησης του.

(*) Το Τουριστικό γκρεμίστηκε επί Δημαρχίας Θ. Θωμαϊδη.
(**) Το Μαϊάμι τσιμεντώθηκε επί Δημαρχίας Στ. Ηλιόπουλου

Εγραψε ο Βασίλης Αυλωνίτης.

 
Πλατεία ”περιβολάκια” σήμερα

Η πλατεία Παναγή Τσαλδάρη, γνωστή στους ντόπιους και ως «περιβολάκια», πήρε το όνομά της από τον γνωστό Κορίνθιο πολιτικό και βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, όπου καταλήγουν οι κυριότερες οδικές αρτηρίες. Ανατολικά της πλατείας, συναντάται το Δημαρχείο της Κορίνθου και δυτικά το Δικαστικό Μέγαρο.
Φιλοξενεί κατά καιρούς διάφορα happenings για μικρούς και μεγάλους, όπως εμπορικές εκθέσεις, παρουσιάσεις, παιδικές και εφηβικές συναντήσεις, ομιλίες και συναυλίες καθώς επίσης εκδηλώσεις πολιτικού και πολιτιστικού περιεχομένου.
Σήμερα, η πλατεία επιλέγεται καθημερινά από τους κατοίκους της και θεωρείται σημείο αναφοράς για τα τεκταινόμενα στη πόλη. Αποτελεί πνεύμονα πρασίνου και ηρεμίας και λειτουργεί ως χώρος συνάντησης, αναψυχής και περιπάτου.

Περιβολάκια,Ορχήστρα 1958

Τα Περιβολάκια ή επί το νεότερο, πλατεία Π. Τσαλδάρη, έχει μια πλούσια ιστορία παρεμβάσεων και διαμορφώσεων. Με περίφραξη και χωρίς περίφραξη. Με κτίρια που ανεγέρθηκαν και μετά γκρεμίστηκαν. Με και χωρίς μίνι ζωολογικό (πτηνοτροφικό) τμήμα. Με και χωρίς τραπεζάκια. Με λιγότερο ή περισσότερο πράσινο και αλέες.Αυτό που ποτέ δεν άλλαξε στην κεντρική πλατεία της πόλης είναι η έκταση της ίδιας της πλατείας.

 
 

Το 1858 η Κόρινθος, καταστράφηκε  από σεισμό τελείως και χτίστηκε ξανά από την αρχή στη θέση Νέα Κόρινθος.
Το 1928 καταστράφηκε ξανά από σεισμό και κτίστηκε ξανά από την αρχή.

 
Κόρινθος, 1901, περιηγητές στον ναό του Απόλλωνος, από το ταξίδι του Konrad
Η Δημοτική Αρχή έθεσε σε δημόσια διαβούλευση τη μελέτη ανάπλασης της πλατείας «Παναγή Τσαλδάρη» την επονομαζόμενη «ΠΕΡΙΒΟΛΑΚΙΑ»
Ήδη εκπονήθηκε η αρχιτεκτονική μελέτη από τις Τεχνικές Υπηρεσίες του Δήμου με επικεφαλή τον ειδικό συνεργάτη του Δημάρχου κ. Γιάννη Παπακυριάκο.
Με τη μελέτη αυτή πέραν της ανάπλασης που επιτυγχάνεται στο ιστορικό κέντρο της πόλεως της Κορίνθου ενοποιείται ο χώρος της πλατείας με το Δικαστικό Μέγαρο και τους πεζόδρομους.
Φιλοδοξία της Δημοτικής Αρχής είναι με τα υλικά και το πράσινο που θα χρησιμοποιηθούν στην Βιοκλιματική πλατεία να μειωθεί η θερμοκρασία το καλοκαίρι κατά 2-3 βαθμούς και ο χώρος να γίνει πόλος έλξης και το επίκεντρο της κοινωνικής ζωής της Κορίνθου, όπως ήταν μέχρι τη δεκαετία του 1970.
 
 
 
Φωτογραφίες απο την σημερινή Κόρινθο

ΣΣ. Τουριστικό  Περίπτερο Κορίνθου ’70  SeaWay ’80
Οι δυο καφετέριες που άφησαν εποχή για δυο δεκαετίες στην Κόρινθο.
Τουριστικό Περίπτερο (Σπύρου Τσερώνη)
SeaWay (Αναστασίου ”Σούλη” Ψωμά)
Τόπος συνάντησης όλων των Κορινθίων αλλά και μιας μεγάλης καλής παρέας φίλων που με την πάροδο του χρόνου ένας-ένας μας αφήνει.
Ας θυμηθούμε τους πολύ καλούς φίλους που μας άφησαν πολύ νωρίς !!!
Οι αείμνηστοι :
Γιώργος Ηλιόπουλος,
Γρηγόρης Στολάκης,
Παύλος Βασιλόπουλος,
Χρήστος Τσακόπουλος,
Μίμης Δαλακλείδης,
Σούλης Ψωμάς (Ιδιοκτήτης του SeaWay) και τώρα
Γιάννης Λαρισινός.
Ας κάνουμε μια προσευχή γι’ αυτούς τους αγαπητούς φίλους που χάσαμε.

 

Ioannis Papadakis

Πηγή:

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ