Τα χτυπήματα των τελευταίων ημερών κατά της κοινής λογικής από το “μέτωπο της λογικής” είναι απανωτά και δεν προλαβαίνουμε να τα μετρήσουμε.
Ο Τσίμας, σαν καλός πρώην αριστερός που δε σέβεται το παρελθόν του, καταδίκασε τη βία, απ’όπου κι αν προέρχεται: Είτε πρόκειτα για τα γιαούρτια στον Πάγκαλο, είτε το μαχαίρι που δολοφόνησε το Φύσσα. Μπορεί να είναι εντελώς ανόμοια πράγματα βέβαια, όπως αναγνώρισε κι ο ίδιος, ωστόσο μην αφήνεις ποτέ μια μικρή λεπτομέρεια να σου χαλάσει ένα ωραιότατο δημοσιογραφικό τσουβάλιασμα και τη θεωρία των δύο άκρων.
Ο Μπουτάρης, έβαλε με τη σειρά του στο ίδιο φασιστικό σακί ακροδεξιούς κι ακροαριστερούς, δηλαδή αυτούς που τον χτύπησαν και τον προπηλάκισαν, μ’αυτούς δεν του έχουν πειράξει ούτε τρίχα.
Το καλό τρίτωσε με τον Κ. Μητσοτάκη να αποφαίνεται πως τον μέσο 17χρονο δεν τον ενδιαφέρει τι έγινε το 1963, με τη δολοφονία του Λαμπράκη, τα τρίκυκλα και τους Γκοτζαμάνηδες. Σωστά. Τον 17χρονο σήμερα τον ενδιαφέρει μάλλον να σπάσει το άβατα των Εξαρχείων σε ένα μήνα. Ο Μητσοτάκης πάει ένα βήμα παραπέρα τη λογική “καταδικάζουμε τη βία απ’όπου κι αν προέρχεται” και μας εξηγεί ότι αυτή προέρχεται κυρίως – αν όχι αποκλειστικά – από την αριστερά. Οι Ρέηντζερς, οι Κένταυροι, η Χρυσή Αυγή, ο Φύσσας, τα ρατσιστικά εγκλήματα και φυσικά η κρατική βία δε χωράνε στην εμβριθή ανάλυσή του. Κι όσο για τα προηγούμενα, με το παρακράτος της δεξιάς, τη δολοφονία του Λαμπράκη, τις εκλογές βίας και νοθείας, τις εκτελέσεις και τα ξερονήσια, δε χρειάζεται να τα μαθαίνουν οι νέοι, μπας και πιστέψουν δηλαδή πως όντως ιστορικά η βία προέρχεται απ’την αριστερά.
Για ένα πράγμα μπορεί να μείνει ήσυχος ο Μητσοτάκης. Ποτέ κανένα σχολικό εγχειρίδιο και καμία διδακτέα ή εξεταστέα ύλη δεν περιλαμβάνει τη δολοφονία του Λαμπράκη για να την διδάξει στους 17χρονους μαθητές. Τους αφήνουν να την καλύψουν μόνοι τους…
