Καλησπέρα φίλοι, καλησπέρα συμπατριώτες.
Με νου καθαρισμένο από τις σειρήνες των εκλογών, η Μικρασιατική Στέγη Κορίνθου τίμησε και φέτος την ημέρα μνήμης, την αποφράδα μέρα που η καρδιά του Ελληνισμού, το διαμάντι του κόσμου, η πρωτεύουσα του πολιτισμού, έπεσε στα χέρια αλλόθρησκων, βαρβάρων που το βλέμμα τους έβλεπε μόνο την σάρκα και τα πλούτη της, βεβηλώνοντας κάθε σπίθα φωτός που έβγαινε απ’την Πόλη και έλουζε όλη την οικουμένη.
Πάνε 566 χρόνια από τότε που σκοτείνιασαν όλα.
Σαν ένα φανάρι που του πετάς ένα πανί πάνω του να μην φωτίζει, έτσι και το φανάρι του κόσμου έπαψε να δίνει το φως του.
Το κάλυψαν και αιχμαλώτισε κάθε ακτίνα μέσα του και μόνο μέσα απ’τις χαραμάδες που βρίσκουν βγαίνουν κλεφτά μερικές για να θυμίζουν ότι εκεί μέσα είχε αλλά και έχει πολύ φως, περιμένοντας το χέρι που θα σηκώσει το πανί και το φανάρι να φωτίσει και πάλι όλο τον κόσμο.
Στην αίθουσα του Άγιου Χρυσοστόμου Σμύρνης, φίλοι, καλεσμένοι και τιμητές προγόνων μας, μαζευτήκαμε το απογευματάκι της Τετάρτης 12 Ιούνη και ως θεατές των δρώμενων,γίναμε συμμέτοχοι της εκδήλωσης μνημοσύνου.
Μαθητές του 4ου Δημοτικού σχολείου ,αλλά και η μικτή χορωδία ενηλίκων της Μικρασιατικής.Στέγης και του Πνευματικού Κέντρου , τραγούδησαν ύμνους και τραγούδια για την Άλωση και έδωσαν το κλίμα στην βραδιά, αλλά και την σκυτάλη για την συνέχεια που ακολούθησε με την ομιλία της καλεσμένης μας απ’την όμορφη Θεσσαλονίκη κυρίας Δέσποινας Χιντζόγλου Αμασλίδου, που μας υπογράμμισε την σημαντικότητα του Βυζαντίου και πως το Ελληνικό και Ορθόδοξο πνεύμα είναι η κληρονομιά της ανθρωπότητας και συνετέλεσε στην εξέλιξη της.
Ακολούθησε ένα υπέροχο “βίντεο-εργασία” της ομιλήτριας, που μπορείτε να παρακολουθήσετε στην επόμενη ανάρτηση και έχει να κάνει με την Άλωση και πως την έζησε και είδαν τα μάτια του “Θεόφιλου ,ενός Ιερεμία της Άλωσης”.
Ευχαριστούμε κάθε συμμετέχοντα στην εκδήλωσή μας, ένα ξεχωριστό ‘ευχαριστώ’ προς την ομιλήτρια κυρία Δέσποινας Χιντζόγλου Αμασλίδου για το ταξίδι που μας έδωσε στην άλωση αλλά και για τις γνώσεις που μας μεταλαμπάδευσε.
Καλή υγεία και δύναμη για όλους μας.
Αχ Πόλη μου,Κωνσταντινούπολη…
