Και τώρα τι;

99

Μετά από μία εβδομάδα η οποία στιγματίστηκε από έντονες πολιτικές ανακατατάξεις, με την παραίτηση του Πάνου Καμμένου και το «διαζύγιο» του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ, με «μεταγραφές» βουλευτών από το ένα κόμμα στο άλλο, με διαγραφές, με βαριές κατηγορίες για «αποστάτες», η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα πήρε τελικά αργά το βράδυ της Τετάρτης, όπως αναμενόταν, την ψήφο εμπιστοσύνης του ελληνικού κοινοβουλίου, λαμβάνοντας τη στήριξη συνολικά 151 βουλευτών.

Τελικά λεφτά μπορεί να μην υπάρχουν, εμείς τουλάχιστον δεν έχουμε, αλλά από πρόθυμους; Ουουου ένα σωρό! Είχαμε πει πως “πρόθυμοι για να στηρίξουν τον Τσίπρα υπάρχουν κι ας τον Πάνο να λέει κουταμάρες”.

151. Κι αν χρειάζονταν παραπάνω, θα τους έβρισκε. Θα τους έδινε ο Κούλης! Γιατί το είπαμε κι αυτό: Ο Μητσοτάκης τρέμει τις εκλογές. Ξέρει πως με πορδές δεν βάφονται αυγά, ούτε με γκάλοπ βγαίνεις κυβέρνηση.

Ο Τσίπρας συνεχίζει τη μνημονιακή  πολιτική των προηγουμένων, επομένως κανένα άγχος για το μεγάλο Κεφάλαιο ή τον ίδιο τον Κούλη. Έχει αρκετό καιρό (εκτός απροόπτου) να φτιάξει τη ΝΔ, όπως αυτός γουστάρει: Ένα δικό του, προσωπικό κόμμα, που κανείς δεν θα τον αμφισβητήσει ποτέ ότι κι αν γίνει.

Αν πχ δεν διέγραφε την Παπακώστα, δεν έκανε χαζομάρες με το να βάλει τους τραμπούκους να απειλούν και να στέλνουν μηνύματα στους βουλευτές, κυρίως αν δεν ήταν μοναχοφάης, δεν ήταν άπληστος, αλλά πρόσφερε περισσότερα στο παζάρι της Βουλής, θα είχε ρίξει τώρα τον Τσίπρα.
Όμως το αποτέλεσμα, έτσι όπως έπαιξε, ήταν πιο σίγουρο κι από πέτσινο πέναλτι, γιατί μπορεί το “παλτό” να στείλει τη μπάλα άουτ και να πάει χαμένο το δωράκι στο ρέφερι.

Όμως ο Αλέξης άρπαξε το δώρο του Κούλη και τώρα το παίζει άνετα αριστερός. Και μάλιστα έχει ακόμα περισσότερους. Όχι μόνο γλύτωσε από τον Πάνο, που έφυγε λόγω του πανικού του, καθώς μπήκαμε σε προεκλογικό έτος, αλλά διάλυσε και όλα τα υπόλοιπα δεκανίκια. Οι κηφήνες παρακαλάνε για μια καρέκλα τον Αλέξη, όχι τον Κούλη.

Γιατί να μην παρακαλέσουν; Για λόγους ηθικής; Ελάτε τώρα… Αν ήταν ηθικοί, δεν θα ήταν πολιτικοί. Πρώτα απ’ όλα είναι ίδια πολιτική στο ΣΥΡΙΖΑ, τη ΝΔ και τους υπόλοιπους, οπότε τα περί αποστασίας είναι υπερβολές. Μετάγραφες είναι, όπως στο ποδόσφαιρο. Μόνο που εκεί οι περισσότεροι δεν κάθονται στον πάγκο, μπαίνουν στο γήπεδο και παίζουν μπάλα.

Αφού βουλιάζουν τα δικά τους καΐκια, ψάχνουν πλοίο. Το βαπόρι του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μπάζει νερά, αλλά επιπλέει ακόμα. Και το κυριότερο: Έχει το φαΐ, την εξουσία. Εξουσία που ο Κούλης θέλει πολύ, αλλά το παιδί δεν μπορεί, “δεν κάνει γι αυτή τη δουλειά”, που θα έλεγε κι ο μπαμπάς του. Εδώ που τα λέμε δεν κάνει για τίποτε ο Κυριάκος, αλλά… γι αυτό είναι η Βουλή.

Τι θα γίνει τώρα; Ότι και πριν, θα τρώνε όλοι με δέκα μασέλες. Όποιος προλάβει τον Κύριο είδε, μέχρι να γίνουν εκλογές, να αποφασίσουμε ποιος θα μας κατακλέψει τα επόμενα χρόνια. Φυσικά “η αντιπαράθεση θα φτάσει στο κόκκινο” και η σαχλαμάρα στο Θεό. Ότι γίνεται δηλ. σε κάθε προεκλογικό έτος. Θα ακούσουμε πολλά. Θα μάθουμε και για το σόι του καθενός, πως έκαστε η γιαγιά του τάδε στο Γκεσταπίτη, πως προσκύνησε ο προπάππους του δείνα τον Αλή πασά και άλλα τέτοια προεκλογικά βαρελότα.

Θα ακούσουμε φυσικά για λαγούς με πετραχήλια κι άμφια να θυμιατίζουν να φύγει το κακό το μάτι. “Στα όρη στ’ άγρια βουνά”. Θα δούμε μονομαχίες στα κανάλια, μάχες μέχρι τελικής μας πτώσεως από τα γέλια και πολλά άλλα κουραφέξαλα. Για περάστε, για περάστε ψηφίστε και θαυμάστε άγρια θηρία να σκοτώνονται για τη μεγαλύτερη λεία.

Όλοι αυτοί θα τα δώσουν όλα μέχρι τις εκλογές. Μετά θα αρχίσουν πάλι να μας τα παίρνουν με νέα όρεξη κι ορμή. Αγκαλιασμένοι θα μας πουν “αυτό το νούμερο τελείωσε αρχίσει νέα παράσταση στο μεγάλο μας τσίρκο”. Για περάστε! Μόνο μια ψήφος το εισιτήριο…

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ