Κυρίες και κύριοι
Δεν υπάρχει κανένας σ’ αυτή την αίθουσα που να μην γνωρίζει ότι το Έργο της Ολοκληρωμένης Διαχείρισης Απορριμμάτων με ΣΔΙΤ της Περιφέρειας Πελοποννήσου, είναι πολύ κοστοβόρο (θα κοστίσει 174 + 103 εκατομμύρια ευρώ) και αντιπεριβαλλοντικό με μοναδικό ωφελημένο τον μονοπωλιακό όμιλο. Για 28 τουλάχιστον χρόνια η ΤΕΡΝΑ θα απορροφά από τα λαϊκά στρώματα της Πελοποννήσου μέσω των ανταποδοτικών τελών καθαριότητας 16.000.000€ περίπου το χρόνο.
Όταν επελέγη ο χώρος της Παλαιόχουνης ουσιαστικά της Μεγαλόπολης για την βασική Μονάδα Επεξεργασίας Απορριμμάτων (ΜΕΑ) δίπλα στον εθνικό δρόμο και τη σιδηροδρομική γραμμή, έδειχνε καθαρά πως υπήρχαν και κρυφές στοχεύσεις και πάνω απ’ όλα η καύση.
Επανειλημμένα ζητήσαμε να μπει καθαρά στους όρους προκήρυξης και εκτέλεσης του έργου που σαν πλειοψηφία επιμένατε, η απαγόρευση ο αποκλεισμός της καύσης, όχι μόνο το αρνήθηκε η Διοίκηση της Περιφέρειας και η Πλειοψηφία, αλλά δεχτήκαμε κατ’ επανάληψη επιθέσεις, ύβρεις και συκοφαντίες από τον κ. Τατούλη και όχι μόνο.
Όπως σε όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας αυτού του εγκλήματος, η αδιαφάνεια και οι μεθοδεύσεις δεν μπόρεσαν να κρύψουν την αντιλαϊκή και αντιπεριβαλλοντική ουσία της Σύμβασης Σύμπραξης Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), δεν μπορούν να κρυφτούν και όσα ετοιμάζονται σε συνδυασμό με την πώληση του Λιγνιτικού Ενεργειακού Κέντρου της Μεγαλόπολης.
Στην εγκριτική της ΜΠΕ του ΠΕΣΔΑ Περ. Πελ/σου η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ενοποίησε τις τρις διαχειριστικές ενότητες σε μία, ώστε να μπορούν τα σκουπίδια ολόκληρης της Πελ/σου και όχι μόνο (στην πορεία μπορεί να δούμε και απορρίμματα από ολόκληρη τη νότια Ελλάδα) να πάνε στη ΜΕΑ της Παλαιόχουνης και έβαλε διάταξη για ανάκτηση ενέργειας από τα σκουπίδια, δηλαδή θερμική επεξεργασία ανοίγοντας διάπλατα το δρόμο για την καύση.
Οι διατάξεις αυτές πέρασαν και στο ΠΕΣΔΑ που ψήφισε η Πλειοψηφία. Με την πώληση του λιγνιτικού κέντρου Μεγαλόπολης μπαίνουν σε εφαρμογή οι σχεδιασμοί που θέλουν την ευρύτερη περιοχή, χώρο υποδοχής κάθε είδους απορριμμάτων ακόμη και επικίνδυνων. Με την ολοκλήρωση των διαδικασιών πώλησης που θα είναι πολύ σύντομα, θα έχουμε επιχειρηματικούς ομίλους να κατέχουν τις μονάδες, τα ορυχεία, 50.000 περίπου στρέμματα γης, τον υδροφόρο ορίζοντα, χωροθετημένο χώρο Διαχείρισης Βιομηχανικών Αποβλήτων (ΧΔΒΑ) και Χώρο Υγειονομικής Ταφής Επικίνδυνων Αποβλήτων (ΧΥΤΕΑ).
Ολοκληρώνονται οι προϋποθέσεις ώστε η ευρύτερη περιοχή της Μεγαλόπολης που είναι ήδη περιβαλλοντικά κορεσμένη να γίνει πλέον χαβούζα.
Πρόκειται για εγκληματική πολιτική επιλογή, κόντρα στην κοινή λογική και την επιστήμη που θέλουν μέτρα απορρύπανσης και όχι περαιτέρω επιβάρυνσης.
Στις 8-4-2017 έγινε σύσκεψη στο Μαξίμου υπό την Προεδρεία του κ. Φλαμπουράρη, παρουσία πέντε υπουργών της κυβέρνησης, δύο Γενικών Γραμματέων και παρευρέθηκαν ο κ. Τατούλης, η κ. Νικολάκου και ο τότε πρόεδρους του ΦΟΔΣΑ και Δήμαρχο Ευρώτα κ. Γρυπιώτης, ο οποίος αφού έκανε τη βρώμικη δουλειά με την Προγραμματική Σύμβαση ΦΟΔΣΑ Περιφέρειας για την υπογραφή της ΣΔΙΤ παραιτήθηκε.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης υπήρξε κοινή βούληση κυβέρνησης, Περιφέρειας και ΦΟΔΣΑ να δοθεί λύση και να ολοκληρωθεί το έργο της ΣΔΙΤ.
Δρομολογήθηκε η Σύμβαση ΦΟΔΣΑ Περιφέρειας για την υπογραφή της ΣΔΙΤ και για να παρθεί η γνωστή απόφαση έγκρισης με 22 ψήφους υπέρ από τους 53 του ΦΟΔΣΑ σ΄ αυτή τη συνεδρίαση έγιναν σημεία και τέρατα τα ξέρετε όλοι.
Είδαμε στελέχη της Ν.Δ. στο ΦΟΔΣΑ να ψηφίζουν υπέρ της σύμβασης κόντρα σε ΟΜΟΦΩΝΗ απόφαση του Δημοτικού τους συμβουλίου κατά της ΣΔΙΤ.
Είδαμε στελέχη του ΠΑΣΟΚ που αναμορφώνεται σε κίνημα αλλαγής ακόμη και από το Δήμο Μεγαλόπολης, να ψηφίζουν υπέρ της Προγραμματικής Σύμβασης κόντρα σε ΟΜΟΦΩΝΗ απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Μεγαλόπολης κατά της ΣΔΙΤ.
Η Προγραμματική Σύμβαση ΦΟΔΣΑ Περιφέρειας με τα γνωστά κενά τις ασάφειες και λοιπά μαγειρέματα εγκρίθηκε και από το ΠΕΣΥΠ με 18 ψήφους Υπέρ στους 51.
Αυτή η σύμβαση είναι μνημείο προστασίας των συμφερόντων της ΤΕΡΝΑ και προβλέπει ακόμα ότι ο ΦΟΔΣΑ θα μεταβιβάζει στην Περιφέρεια «τις εισφορές των μελών των Δήμων» προκειμένου αυτή να πληρώνει την ΤΕΡΝΑ.
Αυτή την Προγραμματική επέστρεψε το αρμόδιο τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου που σε συνδυασμό με όσα γίνονται γύρω από την αγοραπωλησία των χωραφιών για τις εγκαταστάσεις της ΜΕΑ, επιβάλλουν σε πρώτη φάση τουλάχιστον το σταμάτημα όλων των ενεργειών της Περιφέρειας μέχρι που να ξεκαθαριστούν τα πράγματα. Γι΄αυτό απευθύνομαι ιδιαίτερα στους Περιφερειακούς Συμβούλους της πλειοψηφίας. Η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έκαναν μια ακόμη πολιτική κωλοτούμπα και στο θέμα των σκουπιδιών εδώ πρόκειται για πολιτική κατρακύλα, τα έδωσε όλα στην ΤΕΡΝΑ.
Με την πώληση του Λιγνιτικού Κέντρου Μεγαλόπολης τα δίνει ΟΛΑ στο κεφάλαιο και προκαλεί την κοινωνία με την προσπάθεια εξαγοράς των ιθαγενών με καθρεφτάκια και χάντρες αξίας δέκα Ευρώ το Μήνα κι’ αυτά για ένα χρόνο.
Όσοι συνδράμουν την κυβέρνηση για την ολοκλήρωση αυτού του εγκλήματος θα είναι υπόλογοι στο λαό της Πελοποννήσου.
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ Ε΄
ΑΠΟΦΑΣΗ 1985/2017
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ Ε΄
ΑΠΟΦΑΣΗ 1985/2017
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την 1η Φεβρουαρίου 2017, με την εξής σύνθεση: Αθ. Ράντος, Αντιπρόεδρος, Πρόεδρος του Ε΄ Τμήματος, Μ. Σωτηροπούλου, Αγγ. Μίντζια, Σύμβουλοι, Ρ. Γιαννουλάτου, Μ. Μπαμπίλη, Πάρεδροι, Γραμματέας η Μ. Βλασερού.
Για να δικάσει την από 5 Απριλίου 2012 αίτηση:
της Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρείας με την επωνυμία «ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.», που εδρεύει στην Αθήνα (Αιόλου 86), η οποία παρέστη με τον δικηγόρο Θεόδωρο Λύτρα (Α.Μ. 13355), που τον διόρισε με πληρεξούσιο,
κατά του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και ήδη Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ο οποίος παρέστη με τον Παναγιώτη Αθανασούλη, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Με την αίτηση αυτή η αιτούσα τραπεζική εταιρεία επιδιώκει να ακυρωθούν: 1) η υπ’ αριθμ. 5266/95937/7.11.2011 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου – Δυτικής Ελλάδος και Ιονίου και 2) η τεκμαιρόμενη σιωπηρή απόρριψη της από 14.12.2011 και με αριθμ. πρωτ. ΥΠΕΚΑ 56110/15.12.2011 προσφυγή της κατά της πιο πάνω απόφασης του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου – Δυτικής Ελλάδος και Ιονίου.
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως της εισηγήτριας, Συμβούλου Μ. Σωτηροπούλου.
Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο της αιτούσας τραπεζικής εταιρείας, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και τον αντιπρόσωπο του Υπουργού, ο οποίος ζήτησε την απόρριψή της.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου και
Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα
Σκέφθηκε κατά το νόμο
- Επειδή, για την άσκηση της κρινόμενης αίτησης έχει καταβληθεί το παράβολο (έντυπα παραβόλου 1244896, 3292169/2012).
- Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση ζητείται η ακύρωση: α/ της απόφασης 5266/95937/7.11.2011 του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδος και Ιονίου, με την οποία εγκρίθηκε η εκτέλεση εργασιών συλλογής και απομάκρυνσης επικινδύνων αποβλήτων και εξυγίανσης και αποκατάστασης του ακινήτου των πρώην βιομηχανικών εγκαταστάσεων της εταιρείας … και β/ της τεκμαιρόμενης σιωπηρής απόρριψης της προσφυγής που άσκησε η αιτούσα κατά της ως άνω πράξης ενώπιον του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.
- Επειδή, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, η αιτούσα Τράπεζα είναι εξ αδιαιρέτου κυρία έκτασης στο … του Δήμου Ρίου Αχαΐας, επί της οποίας λειτουργούσε στο παρελθόν το εργοστάσιο παραγωγής προϊόντων αμιαντοτσιμέντου της εταιρείας “… Α.Β.Ε.Ε.”. Κατόπιν αυτοψίας του Κλιμακίου Ελέγχου Ποιότητας Περιβάλλοντος της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης (Ν.Α.) Αχαΐας συντάχθηκε το από 5.6.2008 πρακτικό, με το οποίο διαπιστώθηκε, μεταξύ άλλων, ότι υπήρχαν στην έκταση αυτή μεγάλες ποσότητες σπασμένων προϊόντων αμιάντου και σκόνης τσιμεντοαμιάντου και κλήθηκαν οι ιδιοκτήτες του ακινήτου να προβούν το συντομότερο δυνατόν σε εργασίες απομάκρυνσης και αφαίρεσης του αμιάντου. Η αιτούσα, με το από 27.6.2008 έγγραφό της προς τη Διεύθυνση Περιβάλλοντος της Ν.Α. Αχαΐας, ισχυρίσθηκε ότι αποκλειστικώς υπεύθυνη για τη ρύπανση είναι η πρώην μισθώτρια του ακινήτου, ως έχουσα, βάσει του σχετικού μισθωτηρίου, την αποκλειστική κατοχή και χρήση του ακινήτου. Με το έγγραφο 6564/31.7.2008 της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος και Χωροταξίας της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος επισημάνθηκε στην αιτούσα ότι η ίδια, ως συνιδιοκτήτρια του ακινήτου επί του οποίου εντοπίσθηκε η ρύπανση, θεωρείται κάτοχος των αποβλήτων και είναι υπόχρεη για την εξυγίανση και αποκατάσταση του χώρου. Με την πράξη 3548/16.12.2008 του Νομάρχη Αχαΐας επιβλήθηκε στην αιτούσα πρόστιμο 26.400 ευρώ, λόγω παράβασης των ΚΥΑ 8243/1113/1991 (Β΄ 138) και 13588/725/2006 (Β΄ 383), και, με το έγγραφο 312/3.2.2009 της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος της Ν.Α. Αχαΐας, χορηγήθηκε στην αιτούσα τριακονθήμερη προθεσμία για την υποβολή ειδικής μελέτης εξυγίανσης και αποκατάστασης του χώρου, σύμφωνα με τις ΚΥΑ 13588/725/2006 και 24944/1159/2006 (Β΄ 791), υπό την απειλή επιβολής νέων κυρώσεων. Με το από 12.6.2009 έγγραφο, η αιτούσα κατέθεσε στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας (Διεύθυνση ΠΕ.ΧΩ.) μελέτη εξυγίανσης, ο υποβληθείς, όμως, φάκελος της επεστράφη με την αιτιολογία ότι δεν πληρούσε τις προδιαγραφές του Κεφαλαίου 7 της Κ.Υ.Α. 24944/1159/2006 (βλ. έγγραφο 7996/24.9.2009 της Δ.νσης ΠΕ.ΧΩ.), επακολούθησε δε η επιβολή προστίμου ύψους 240.000 ευρώ εις βάρος της αιτούσας και της εταιρείας “Κτηματική ΑΚΕ” (πράξη 1112/1.4.2010 της Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής). Στις 7.7.2011 η αιτούσα κατέθεσε ενώπιον της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδος και Ιονίου (Διεύθυνση ΠΕ.ΧΩ.) μελέτη εξυγίανσης–αποκατάστασης του πρώην εργοστασίου της εταιρείας “…” και, κατόπιν υποβολής συμπληρωματικών στοιχείων, υπέβαλε εν τέλει ανασυντεταγμένη “μελέτη εξυγίανσης–αποκατάστασης χώρου ρυπασμένου από επικίνδυνα απόβλητα”. Με τη μελέτη αυτή, αφού εξετάσθηκαν δύο λύσεις για την περιβαλλοντική αποκατάσταση του ακινήτου [ήτοι: α) η μεταφορά και διάθεση των επικινδύνων αποβλήτων σε εγκεκριμένο Χ.Υ.Τ.Ε.Α. εκτός του οικοπέδου, σε χώρο υγειονομικής ταφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης (διασυνοριακή μεταφορά αποβλήτων), με συνολική εκτίμηση κόστους 40.641.500 ευρώ, και β) η δημιουργία Χ.Υ.Τ.Ε.Α. και η διάθεση των επικινδύνων αποβλήτων εντός του οικοπέδου (κατασκευή υπεδάφιου χώρου διάθεσης των αποβλήτων για μόνιμη υπόγεια αποθήκευση αυτών), με συνολική εκτίμηση δαπάνης 4.321.500 ευρώ], προτάθηκε η επιλογή της δεύτερης λύσης, με την αιτιολογία ότι το κόστος αποκατάστασης βάσει της πρώτης μεθόδου κρίνεται οικονομικώς ασύμφορο και ότι η επιλεγείσα λύση ευρίσκει έρεισμα στις διατάξεις της ΚΥΑ 24944/1159/2006, που προβλέπει την “εξέταση εναλλακτικών λύσεων βάσει τεχνικοοικονομικών κριτηρίων, συναρτήσει του επιδιωκόμενου βαθμού αποκατάστασης”. Με την πρώτη προσβαλλομένη απόφαση [5266/95937/7.11.2011 του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδος και Ιονίου] κρίθηκε ότι η υλοποίηση της προταθείσης από τη μελέτη δεύτερης εναλλακτικής λύσης, δηλαδή της μόνιμης υπόγειας αποθήκευσης των επικινδύνων αποβλήτων εντός των ορίων του ακινήτου, δεν διασφαλίζει την άρση ή ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων της ρύπανσης και αποφασίσθηκε η έγκριση των εργασιών συλλογής, απομάκρυνσης επικινδύνων αποβλήτων και εξυγίανσης – αποκατάστασης του ακινήτου σύμφωνα με την πρώτη εναλλακτική λύση της μελέτης. Κατά της απόφασης αυτής η αιτούσα άσκησε προσφυγή ενώπιον του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, η οποία απερρίφθη σιωπηρώς (βλ. το έγγραφο 24810/16.5.2012 του Τμήματος Κρίσεων Προσφυγών της Γενικής Διεύθυνσης Διοίκησης του ΥΠΕΚΑ προς την αιτούσα).
- Επειδή, στο άρθρο 1 παρ. 2 του ν. 2503/1997 (Α΄ 107) ορίζεται ότι: “Οι διατάξεις του άρθρου 8 του ν. 3200/1955 […] εφαρμόζονται αναλόγως και για τις πράξεις του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας [ήδη Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης]. Οι σχετικές προσφυγές ασκούνται ενώπιον του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού”. Το δε άρθρο 8 του ν. 3200/1955 ορίζει τα εξής: “1. Κατά των αποφάσεων του Νομάρχου επιτρέπεται εις πάντα ενδιαφερόμενον προσφυγή διά παράβασιν νόμου ενώπιον του αρμοδίου Υπουργού εντός αποκλειστικής προθεσμίας τριάκοντα ημερών από της δημοσιεύσεως ή εάν η απόφασις δεν δημοσιεύεται, από της κοινοποιήσεως ή άλλως αφ’ ης έλαβε γνώσιν. 2. Η προσφυγή κατατίθεται εις την Νομαρχίαν ή το αρμόδιον Υπουργείον επί αποδείξει […] 3. Ο αρμόδιος Υπουργός οφείλει ν’ αποφασίση εντός εξήκοντα ημερών από της υποβολής της προσφυγής εις αυτόν. 4 […]”. Όπως έχει κριθεί, η εμπρόθεσμη άσκηση της προβλεπόμενης από τις ανωτέρω διατάξεις ειδικής προσφυγής νομιμότητας κατά των πράξεων του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης ενώπιον του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού διακόπτει, σύμφωνα με το άρθρο 46 παρ. 2 του π.δ. 18/1989 (Α΄ 8), την προθεσμία ασκήσεως της αιτήσεως ακυρώσεως κατά της υποκείμενης σε προσφυγή πράξης του Γενικού Γραμματέα (βλ. ΣτΕ 98/2016 κ.α.).
- Επειδή, εν προκειμένω, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου και δεν αμφισβητείται, η πρώτη προσβαλλόμενη απόφαση [5266/95937/7.11.2011 του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδος και Ιονίου] περιήλθε στην αιτούσα Τράπεζα στις 14.11.2011 και πρωτοκολλήθηκε με αριθ. πρωτ. 003528/14.11.2011 της Διεύθυνσης Περιουσίας της Τράπεζας. Κατά συνέπεια, η τριακονθήμερη προθεσμία για την άσκηση προσφυγής νομιμότητας ενώπιον του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής έληγε στις 14.12.2011, ημέρα Τετάρτη.
- Επειδή, η αιτούσα ισχυρίζεται με υπόμνημα ότι η προσφυγή κατά της πρώτης προσβαλλόμενης πράξης κατετέθη εμπροθέσμως την τελευταία ημέρα της προθεσμίας άσκησης προσφυγής (:14.12.2011), όταν εκπρόσωποί της μετέβησαν για το σκοπό αυτό στο Γραφείο της Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, ότι η προσφυγή παρελήφθη από ρητώς κατονομαζόμενο πρόσωπο, το οποίο ανέλαβε να την διαβιβάσει στο Πρωτόκολλο του Υπουργείου αυθημερόν, και ότι, παρά ταύτα, η εγγραφή στο Πρωτόκολλο έγινε την επομένη ημέρα, με αποτέλεσμα η προσφυγή να φέρεται κατατεθείσα εκπροθέσμως στις 15.12.2011. Προς απόδειξη του ισχυρισμού της αυτού, η αιτούσα επικαλείται και προσκομίζει ανεπικύρωτο φωτοτυπημένο αντίγραφο της προσφυγής “επί του οποίου υπάρχει η πρωτότυπη ενυπόγραφη σημείωση περί της παραλαβής της”, με ημερομηνία 14.12.2011. Στο προσκομιζόμενο, όμως, αντίγραφο της προσφυγής υπάρχει μεν ενυπόγραφη, με μπλε μελάνι, χειρόγραφη σημείωση του προσώπου που φέρεται να το παρέλαβε στις 14.12.2011, ωστόσο, επί του αυτού αντιγράφου υπάρχουν, σε φωτοτυπία, δύο, ομοίως χειρόγραφες, εγγραφές, στις οποίες αναγράφονται ημερομηνίες κατάθεσης της προσφυγής μεταγενέστερες της χειρόγραφης σημείωσης (“Κατάθεση ΑΠ 56110/15.12.2011” / “Διεύθυνση Νομικών Υπηρεσιών ΑΠ 155063/19.12.2011”). Υπό τα δεδομένα αυτά, δεν είναι λογικώς δυνατόν η πρωτότυπη ενυπόγραφη σημείωση παραλαβής της προσφυγής να είχε τεθεί στις 14.12.2011 και να υφίστανται, επί εγγράφου συνταγέντος στις 14.12.2011, φωτοτυπημένες εγγραφές που ανάγονται σε μεταγενέστερο χρόνο (15 και 19.12.2011), αφού, στην περίπτωση αυτή θα έπρεπε να είναι φωτοτυπημένη και η φερόμενη ως προγενέστερη εγγραφή της 14.12.2011. Ως εκ τούτου, δεν αποδεικνύεται, και μάλιστα με αντικειμενικά δεδομένα μη επιδεχόμενα εύλογης αμφισβήτησης, η κατάθεση της προσφυγής στις 14.12.2011. Κατά συνέπεια, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, η προσφυγή της αιτούσας ασκήθηκε εκπροθέσμως στις 15.12.2011 [υπ’ αριθ. πρωτ. 56110/15.12.2011], δεν διέκοψε την προθεσμία για την άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως κατά της πρώτης προσβαλλόμενης πράξης και η κρινόμενη αίτηση, που κατατέθηκε στις 6.4.2012, ασκείται εκπροθέσμως κατά το μέρος αυτό.
- Επειδή, όπως έγινε προηγουμένως δεκτό, η προσφυγή που άσκησε η αιτούσα κατά της πρώτης προσβαλλόμενης ως άνω πράξης ήταν απορριπτέα, σε κάθε περίπτωση, ως εκπρόθεσμη και, ως εκ τούτου, νομίμως απερρίφθη σιωπηρώς. Κατά το μέρος, επομένως, που στρέφεται κατά της δεύτερης προσβαλλόμενης, σιωπηρής απόρριψης της προσφυγής, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη (βλ. ΣτΕ 720/2012).
Δια ταύτα
Απορρίπτει την αίτηση.
Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου.
Επιβάλλει στην αιτούσα τη δικαστική δαπάνη του Δημοσίου, που ανέρχεται σε τετρακόσια εξήντα (460) ευρώ.
Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 9 Φεβρουαρίου 2017
Ο Πρόεδρος του Ε΄ Τμήματος Η Γραμματέας
Αθ. Ράντος Μ. Βλασερού
και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 28ης Ιουλίου 2017.
Ο Πρόεδρος Η Γραμματέας
του Β´ Τμήματος Διακοπών
Ι. Γράβαρης Ε. Οικονόμου
ΕΘΝΙΚΗ 90.000 τόνοι στο ΛΚΜ(1)
