Με το πιάτο μονίμως γεμάτο, μάδημα στο τρυφερό ψητό της γαλοπούλας, το πηρούνι να έχει πάρει φωτιά -μία στη σαλάτα, δύο στις πατάτες- και κάθε τόσο βουτιά στην τυροκαυτερή. Κρασί ή μήπως μπύρα; Σε κάθε περίπτωση το ποτήρι γέμισε δις (και τρις). Κάπως έτσι πέρασαν παραμονή και Χριστούγεννα ανήμερα και ξημέρωσε η Τρίτη των ενοχών.
Οχι για όσα φάγαμε, φευ, έχουμε και τα τρανά τραπέζια της Πρωτοχρονιάς μπροστά μας! Για τη γαλοπούλα που (σίγουρα) περίσσεψε και μάλιστα κάμποση. Εμπρός καλά μου κιτάπια να δούμε πώς θα την αξιοποιήσουμε τις επόμενες ημέρες. Δεν πετάμε τίποτα, κανένα υλικό δεν πηγαίνει χαμένο, πόσο μάλλον ένα νόστιμο –αν το γλασάρατε όπως έπρεπε– πουλερικό.
