Είχε «παγώσει» όλος ο ελληνικός λαός όταν στις 16 Φλεβάρη του 1999 μάθαινε ότι την προηγούμενη νύχτα ο ηγέτης του PKK Οτσαλάν από την ελληνική πρεσβεία στην Κένυα, όπου είχε καταλήξει από την Αθήνα βρέθηκε στα χέρια των Τούρκικων αρχών, με την συνέργεια της ελληνικής κυβέρνησης.
Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 20 χρόνων απ’ την κατάπτυστη ενέργεια της κυβέρνησης Σημίτη να παραδώσει στα χέρια της στρατιωτικοφασιστικής χούντας της Αγκυρας τον Οτσαλάν, καλό είναι να θυμηθούμε πώς εξελίχτηκαν τότε τα γεγονότα που σύμφωνα με τον τότε πρωθυπουργό ήταν: «το χρέος μας με τον καλύτερο τρόπο απέναντι στην Ελλάδα και τα συμφέροντά της, απέναντι στο κουρδικό ζήτημα και τον ίδιο τον Οτσαλάν»! (Κ. Σημίτης, 16/2/99).
Φυσικά δεν πρέπει να παραλείψουμε και τον άθλιο ρόλο που διαδραμάτισε σ’ αυτή την ιστορία ο μετέπειτα αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Παπανδρέου, Θ. Πάγκαλος, ή «μεγάλος τραγουδιστής» σύμφωνα με το συνθηματικό του, όπως καταγραφόταν στα έγγραφα της ΕΥΠ, στην περίοδο παράδοσης του Οτσαλαν.
Θυμηθείτε αυτή την ανάρτησή μας.
Είναι γνωστή η κόντρα που έχει ξεσπάσει μεταξύ Θ. Πάγκαλου και ΚΚΕ που φυσικά γίνεται για τις μικροκομματικές σκοπιμότητες αυτών των κομμάτων.
Ο σημερινός «Ριζοσπάστης» όμως παρουσιάζει τον ρόλο του Θ. Πάγκαλου –σαν υπουργός εξωτερικών που ήταν τότε- στην κατάπτυστη ενέργεια της κυβέρνησης Σημίτη να παραδώσει στα χέρια της στρατιωτικοφασιστικής χούντας, της Τουρκίας, τον Οτσαλάν.
Παρακάτω διαβάζουμε αποσπάσματα από την έκθεση του Ελληνα πρέσβη στην Κένυα, του Γ. Κωστούλα, που αποκαλύφθηκε το Μάρτη του 1999. («Μεγάλος τραγουδιστής», ήταν το συνθηματικό όνομα του Πάγκαλου)
***
«(…) Συνομιλία με Κιθουρίμα (σσ: Κενυάτης αξιωματούχος), περίεργο τηλεφώνημα Αμερικανού και αναχώρηση δυο επισκεπτών αναφέρονται αμέσως σε κ. Παπαϊωάννου (σσ: διευθυντής διπλωματικού γραφείου υπουργού Θ. Πάγκαλου), οποίος λέγει ότι θα τα μεταφέρει σε “μεγάλο τραγουδιστή”, δηλαδή κ. υπουργό (σσ: Θ. Πάγκαλο), και αναλαμβάνει υποχρέωση “να μας τραγουδήσει, αφού ακούσει τραγούδι μεγάλου τραγουδιστή” (…).
*
Περί ώρα 14.00, κ. Παπαϊωάννου επικοινωνεί με πρεσβεία και εντέλλει υπογράφοντα μεταφέρει με “δεσποινίδα Κατεχάκη”, δηλαδή κ. Καλεντερίδη, σε Οτσαλάν ότι πρέπει ταχύτερο δυνατόν απομακρυνθεί από “εθνικά χρώματα”. Σε ερώτησή μου “και να πάει πού;”, κ. Παπαϊωάννου απαντά ως εξής:
“Μεγάλος τραγουδιστής έχει εκνευριστεί. Κάναμε μια εξυπηρέτηση. Μην μας τη βγάζουν από τη μύτη. Να πάει σαφάρι. Να πάει όπου θέλει. Μακριά από εθνικά χρώματα” (…).
*
Περί 10.00, κ. Καλεντερίδης επικοινωνεί με αρχηγό του. Τελευταίος μόλις έχει πληροφορηθεί τα περί αιτήσεως ασύλου (σσ: από τον Οτσαλάν) και εξαγριωμένος απαντά ως εξής:
“Να του πεις ότι είναι ηλίθιος. Διέπραξε αθλιότητα. Αυτό που έκανε δεν είναι τίποτα. Δεν ισχύει. Να του πεις να τσακιστεί να φύγει γρήγορα και να πάει όπου θέλει. Εμείς δεν του τάξαμε τίποτα. Πέτα τον έξω, ρε Σάββα, να τελειώνομε. Σε παρακαλώ, παιδί μου” (…).
*
Μετ’ ολίγον, κος Διακοφωτάκης απαντά σε τηλέφωνο, σε οποίο “κάποιος ονόματι Μιχάλης” ζητά κ. Καλεντερίδη.
Κος Καλεντερίδης προσέρχεται και σε ανοιχτή ακρόαση λέγονται εξής:
“Σάββα άκουσέ με, είμαι ο Τζοβάρας, είναι εδώ τρεις υπουργοί και ο αρχηγός, κρέμονται τρεις υπουργοί από σένα, το καταλαβαίνεις; Να πας αμέσως και να τον πετάξεις έξω με τη βία” (…).
*
Τζοβάρας συνεχίζει:
“Σε παρακαλώ Σάββα, πέτα τα έξω τα μ….πανα να τελειώνουμε. Μπορείς να το κάνεις. Πρόσεξε γιατί αν δεν το κάνεις, όταν έρθεις πίσω θα σε αποστρατεύσουν. Μπορείς να το κάνεις. Είναι τρεις υπουργοί εδώ” (…).
Λίγο αργότερα, μας τηλεφωνεί κ. Παπαϊωάννου και ζητά να “ερευνήσωμε αγορά” ώστε εξευρεθούν ντόπιοι “φουσκωτοί”, δηλαδή, μπράβοι, οποίοι αναλάβουν επιχείρηση βίαιης αποχωρήσεως Οτσαλάν και συνοδών του από κατοικία (…).
Υστερα, δεχτήκαμε τηλεφωνήματα από κ. Παπαϊωάννου και ΕΥΠ και μας έγινε γνωστό ότι Αθήνα αποφάσισε εδώ έλευση τεσσάρων “φουσκωτών”, οποίοι αναλάβουν επιχείρηση βίαιης απομακρύνσεως (…)».
Πέρα απ’ την ιστορική αξία αυτής της αναφοράς βλέπουμε και τον καιροσκοπισμό των πολιτικών εκπροσώπων της αστικής τάξης.
tsak-giorgis.
