Από τις διηγήσεις εκείνες όπου οι αριστεροί θα έπαιρναν τα σπίτια, θα βίαζαν γυναίκες και θα έκαναν τα παιδιά μας γενίτσαρους του παραπετάσματος, ως σήμερα που (σε σύγχρονες διηγήσεις) ετοιμάζονται να καταργήσουν τα Χριστούγεννα και να ποινικοποιήσουν τους κουραμπιέδες αφού βγάλουν στην παρανομία τη βασιλόπιτα, πέρασαν πολλά πολλά χρόνια. Αλλά η συνταγή είναι η ίδια. Είτε την περιέγραφε ο συνεργάτης των Γερμανών που αφού πρόδωσε Έλληνες στη συνέχεια μεταπήδησε στη θέση του εθνικόφρονα πατριώτη και άρχισε να ανησυχεί μην πάθουν κάτι κακό οι Έλληνες, είτε την εκστομίζει με το δικό του τρόπο ο συνεργάτης του Γεώργιου Παπαδόπουλου, Μάκης Βορίδης, δεν αλλάζουν και πολλά πράγματα. Η ακροδεξιά, που ήταν πάντα τόσο πατριωτική που έβλεπε συμπαθέστερους κατακτητές και δικτάτορες απ’ ό,τι Έλληνες που δεν συμφωνούσαν μαζί της, έχει ένα κλασσικό μοτίβο αντιμετώπισης ιδεών και ιδεολόγων. Μεταστρέφει την πραγματικότητα και τις θέσεις των άλλων, για να αντιμετωπίσει τελικώς το δικό της τεχνητό δημιούργημα που ουδέποτε υπήρξε πραγματικότητα.
Ας δούμε το θέμα πιο γενικά. Υπάρχουν δύο τρόποι για να κατατροπώσεις έναν «αντίπαλο» σε μία λεκτική αντιπαράθεση. Ο πρώτος είναι να αναπτύξεις επιχειρήματα πάνω σε μία απολύτως λογική βάση, οικοδομώντας πάνω στις λογικές παραδοχές που προκύπτουν στη συζήτηση, την υπεροχή των θέσεων σου. Ο άλλος είναι να μην κάνεις καμία λογική παραδοχή. Να αντιπαραθέτεις στην ελάχιστη λογική που προτάσσει ο άλλος την γενική απόρριψη και το ψέμα.Σκεφθείτε μια συζήτηση όπου κάποιος καταρτισμένος επιστημονικά αναλύει πώς πραγματοποιήθηκε το πρώτο ταξίδι του ανθρώπου στο φεγγάρι και συνομιλητής του επιμένει πως τέτοιο ταξίδι δεν έγινε ποτέ, αντιθέτως πρόκειται για μια απάτη που κινηματογραφήθηκε σε στούντιο. Σε αυτή τη συζήτηση, ο λογικός και καταρτισμένος δεν έχει καμία τύχη. Θα επικρατήσει ο συνωμοσιολόγος, αυτός που χωρίς την ανάγκη παράθεσης γνώσεων, ή αποδείξεων θα επιμείνει στην αντιεπιστημονική άποψη. Ο επιστήμονας δεν μπορεί να βρει το δίκιο του γιατί δεν υπάρχει καμία λογική βάση πάνω στην οποία θα γίνει παραδοχή, ενώ σε ένα πιθανό ακροατήριο, ο γελοίος και αμαθής, ακόμη και αν κερδίσει έναν οπαδό προτάσσοντας μπαρούφες και αερολογίες είναι έτσι και αλλιώς κερδισμένος.
Σε ένα τέτοιο γήπεδο, γίνεται σήμερα η αντιπαράθεση όχι της κυβέρνησης, αλλά της λογικής, με την ηγεσία της ΝΔ. Σε ό,τι αναδύεται πολιτικά, συγκεκριμένα στελέχη της ΝΔ και στη συνέχεια το σύνολο του κόμματος, αντιστρέφουν την πραγματικότητα, διαμορφώνουν ένα εικονικό πεδίο αντιπαραβολής και στη συνέχεια το αναπαράγουν στα ελεγχόμενα Μέσα Ενημέρωσης.
Η δημιουργία Fake News είναι η μία πρακτική. Δημοσιογράφοι και δημοσιολόγοι ρίχνουν στον ανεμιστήρα “ειδήσεις” οι οποίες πρέπει να αντιμετωπιστούν. Από το ότι ο Τσίπρας πήρε σπίτι από από πλειστηριασμό έως ότι ο Κατρούγκαλος πήρε μίζα από εργαζόμενους. Κάπως έτσι η κυβέρνηση ήταν έτοιμη να εξαφανίσει τα Χριστούγεννα και να αντικαταστήσει το «τρίγωνα κάλαντα» με τον ύμνο της Διεθνούς, αλλά την άλλη μέρα, οι καλικάντζαροι της πολιτικής το γύρισαν και ανακοίνωσαν πως οι αλλαγές στις σχέσεις Κράτους-Εκκλησίας ήταν μια θέση Σαμαρά από το 2013.
Η δεύτερη πρακτική είναι αυτή της πλήρους άρνησης. Οτιδήποτε επιβαρυντικό αποκαλυφθεί για στελέχη και πρακτικές της ΝΔ, οτιδήποτε σκανδαλώδες, αποκαλείται αυτομάτως ψέμα και συνωμοσία.
Έτσι, η γιάφκα στο ΚΕΕΛΝΠΟ είναι ένα ψέμα που εφηύρε το Documento (οι Επιθεωρητές με την εποπτεία της Εισαγγελίας και συνοδεία αστυνομικών το βρήκαν αλλά δεν θα κολλήσουμε σε λεπτομέρειες) και δεν υπάρχει λόγος να απαντήσουν σε αυτό. Τα σκάνδαλα στο ΚΕΕΛΠΝΟ είναι επίσης ένα ψέμα. Η Novartis μια συνωμοσία. Οι σχέσεις των στελεχών της ΝΔ με τις λίστες Λαγκάρντ και Μπόργιανς είναι μια κατασκευή των αντιπάλων. Τα προβληματικά πόθεν έσχες μια επινόηση του εχθρού. Οι εμπλοκές των οικογενειών τους με offshore και «εισπρακτικές» εταιρείες δημοσίων σχέσεων μια ανανδρία της άλλης πλευράς. Η εμπλοκή των συγγενών τους με τους πρωταγωνιστές των μεγαλύτερων σκανδάλων είναι συκοφαντίες όπως άλλωστε και τα ίδια τα σκάνδαλα.
Μπορεί βέβαια αυτές οι πρακτικές να είναι εξυπηρετικές για τη ΝΔ και να θεωρεί πως μεταστρέφοντας την πραγματικότητα την αποφεύγει κιόλας, αλλά από την άλλη, δείχνουν έναν μηχανισμό που δεν είναι συμβατός με τις δημοσκοπικές προβλέψεις νίκης. Στην πολιτική συμπεριφορά της ΝΔ, είτε επιστρατεύει τους κουραμπιέδες των Χριστουγέννων που χάνουμε, είτε την εικονική πραγματικότητα, είναι εμφανές πως απολογείται για πράγματα που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει. Το σίγουρο είναι πως δεν απαντά πολιτικά. Όπως ακριβώς ο άνθρωπος που πονά κάνει σε ψυχολογικό επίπεδο απόρριψη ή απώθηση της πραγματικότητας, έτσι και η ομάδα του Κυριάκου Μητσοτάκη, εκφράζει την τραυματική της κατάσταση κάνοντας το ίδιο πράγμα σε πολιτικό επίπεδο. Η συνεχής απώθηση δεν είναι ένδειξη κόμματος που οδεύει σε νίκη αλλά παγιδευμένου μηχανισμού και πολιτικού ελλείμματος. Και ζούμε πλέον στην εποχή του ίντερνετ στην οποία όχι μόνο μπορείς να παραγγείλεις φάτνη σε τιμή ευκαιρίας αλλά να καταλάβεις κιόλας πως δεν είναι παράνομη επειδή το είπε ο Βορίδης.
koutipandoras.gr
