Γιατί ο ιταλός υπουργός εξωτερικών δεν αναφέρθηκε ούτε μια στιγμή στον όρο ΑΟΖ; Ιδού η εξήγηση. Γιατί απλούστατα για πρώτη φορά στην ιστορία, ενάντια ακόμα και στο ευρωπαϊκό δίκαιο, υπογράψαμε την δημιουργία όχι μίας αποκλειστικής οικονομικής ζώνης, αλλά μίας κοινόχρηστης οικονομικής ζώνης.
Που συμπεριλαμβάνει μάλιστα την περιοχή των Δωδεκανήσων, στην οποία δεν έχουμε ανακήρυξη καν ΑΟΖ.
Τόσα χρόνια τώρα, η οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας σκόνταφτε σε ένα ομολογουμένως ιδιαίτερης αξίας αλίευμα. Βεβαίως η περίφημη κόκκινη γαρίδα, που αλιεύεται σε μεγάλα βάθη στο Ιόνιο, το Αιγαίο, αλλά και το Κρητικό Πέλαγος, δεν είχε ιδέα για τον στρατηγικό της ρόλο στη διαμόρφωση των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών στη Μεσόγειο. Τελικά, και λόγω τουρκικής απειλής, οι ψαράδες από τη Σικελία και την Καλαβρία θα έχουν πλέον τη δυνατότητα να αλιεύουν το πανάκριβο αυτό έδεσμα εντός των χωρικών υδάτων της Ελλάδας, ακόμα και στην αλιευτική ζώνη της Ρόδου, καθώς και στα υπόλοιπα Δωδεκάνησα.
Μένει να αποδειχτεί αν η Αθήνα κατέθεσε εγγυητική-ερμηνευτική επιστολή στις Βρυξέλλες, κατοχυρώνοντας αυτό το δικαίωμα των Ιταλών ψαράδων, δεδομένου ότι κάτι τέτοιο απαγορεύεται ρητώς από τη μέχρι σήμερα αλιευτική πολιτική στην Ε.Ε. Και είναι λογικό, αφού κάθε χρόνο Εγγλέζοι και Γάλλοι στέλνουν τις φρεγάτες τους για να χωρίσουν τα βρετανικά και τα γαλλικά αλιευτικά, που δίνουν «ναυμαχίες» για τα αλιεύματα στη Μάγχη και νότια της Ιρλανδίας.
πηγή- olympia.gr
