Το ηφαίστειο της Αίτνας στη Σικελία «ξύπνησε» την Πέμπτη (30/5) μετά από έναν ολιγόμηνο «ύπνο», υπενθυμίζοντας σε όλους τη δύναμή του.
Η Αίτνα το υψηλότερο ενεργό ηφαίστειο της Ευρώπης, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Γεωφυσικής και Ηφαιστειολογίας της Ιταλίας, βρίσκεται από την Πέμπτη σε διαδικασία «ενεργής εκτόξευσης».η
Οι αρχές εμφανίζονται καθησυχαστικές, καθώς προς το παρόν δεν υπάρχει εντολή εκκένωσης των παρακείμενων κατοικημένων περιοχών.
Υπενθυμίζεται ότι η τελευταία έκρηξη του ηφαιστείου είχε λάβει χώρα τον περασμένο Δεκέμβριο.
Το ηφαίστειο της Αίτνας, που βρίσκεται στις ανατολικές ακτές της Σικελίας στην Ιταλία και αποτελεί το υψηλότερο ενεργό ηφαίστειο στην Ευρώπη καθώς ξεπερνά τα 3.300 μέτρα, είναι τρεις φορές μεγαλύτερο από τον Βεζούβιο.
Αν και οι εκρήξεις του μπορεί να είναι μερικές φορές πολύ καταστροφικές, γενικά δεν θεωρείται ιδιαίτερα επικίνδυνο και χιλιάδες κάτοικοι ζουν στις πλαγιές του ηφαιστείου και τις γύρω περιοχές.
Το γόνιμο έδαφος είναι κατάλληλο για εκτεταμένες γεωργικές δραστηριότητες.
Η ιστορία του ηφαιστείου
Η ηφαιστειακή δραστηριότητα στην Αίτνα ξεκίνησε πριν από περίπου 500.000 χρόνια.
Πριν 35.000 χρόνια και για μια χρονική περίοδο περίπου 20.000 χρόνων, έλαβαν χώρα μερικές ιδιαίτερα ισχυρές εκρήξεις, στάχτη από τις οποίες είχε φτάσει ακόμα και μέχρι τη Ρώμη, περίπου 800 χιλιόμετρα βόρεια της Αίτνας.
Πριν 3.500 χρόνια, μια ηφαιστειακή έκρηξη προκάλεσε μια γιγάντια κατολίσθηση στην ανατολική πλαγιά του βουνού.
Ωστόσο η πρώτη καταγεγραμμένη έκρηξη περιγράφεται από τον Διόδωρο τον Σικελιώτη (24 Αυγούστου του 79 μ.Χ.) και αποτελεί την πρώτη λεπτομερή καταγραφή ηφαιστειακής έκρηξης.
Σύμφωνα με τη μαρτυρία του, η έκρηξη ήταν τόσο ισχυρή που η στάχτη είχε φτάσει ακόμα και μέχρι τη Ρώμη.
Πάντως σύμφωνα με το μύθο, το 396 π.Χ. μια έκρηξη της Αίτνας ματαίωσε τα σχέδια των Καρχηδονίων για εισβολή στις Συρακούσες κατά τον Πρώτο Σικελικό Πόλεμο.
Η προέλευση του ονόματος
Η ονομασία Αίτνα μπορεί να προέρχεται από την ελληνική λέξη αίθω, που σημαίνει «καίγομαι», ή τη φοινικική λέξη «attano». Οι Άραβες ονόμαζαν το βουνό Gibel Utlamat, το βουνό της φωτιάς.
Η ονομασία αυτή εξελίχτηκε αργότερα σε Mons Gibel κι έτσι στην τοπική διάλεκτο το ηφαίστειο ονομάζεται Mongibeddu.
