Πριν από πολλά χρόνια είχα παραστεί σε μια εξόδιο ακολουθία στο κοιμητήριο της Κορίνθου .
Στα δεξιά του κεντρικού διαδρόμου υπήρχε το μνήμα του Ηλία Λαρσινού.
Παρατήρησα ότι πάνω σε αυτό υπήρχε μια επιτύμβια μαρμάρινη πλάκα που έγραφε μόνο μία λέξη : ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ
Την ίδια λέξη έχει και η νέα επιτύμβια πλάκα, μετά την κοίμηση της συζύγου του, Ευγενίας Λαρσινού .
Μέσα μου έψαξα να βρω άλλες ωραιότερες λέξεις που θα μπορούσαν να περιγράψουν τον αγώνα της ζωής ενός ανθρώπου, αλλά δεν βρήκα καμία, παρά τον πλούτο που υπάρχει στην ελληνική γλώσσα .
Η ίδια επιτύμβια πλάκα είναι επιβεβλημένο να παραμείνει και σήμερα, αφού δεν νομίζω να υπάρχει ομορφότερη λέξη που να ταιριάζει πιο πολύ, στον εκλιπόντα Γιάννη Λαρσινό, απλά γιατί ο Γιάννης προσπάθησε και πέτυχε σε πολλούς τομείς στη ζωή του , μα πάνω από όλα προσπάθησε και κατάφερε να παραμείνει ΑΝΘΡΩΠΟΣ μέσα σε μια δύσκολη και σκληρή εποχή.
Είμαι βέβαιος ότι τον συνόδευαν πάντα στη ζωή του, τα λόγια της αείμνηστης μητέρας του Ευγενίας που μέσα σε λίγες λέξεις είχε εκφράσει όλη την ΑΛΗΘΕΙΑ της ζωής : Η αληθινή χαρά της ζωής, έρχεται μόνο από την προσφορά στον συνάνθρωπο και αυτή έχει πολύ μεγαλύτερη αξία, όταν δίνεται από το υστέρημα και όχι από το περίσσευμα.
Καλό κατευόδιο φίλε και συνεργάτη Γιάννη .
