Χαμένες Πατρίδες» δεν υπάρχουν όσο υπάρχουν μνήμες και ζωντανές μαρτυρίες.
Έστω κι αν αυτές κάποτε, μετά την βιολογική απουσία των μαρτύρων μιας τέτοιας καταστροφής, θα ζουν στις καρδιές των απογόνων (τους).
Μοιάζει αυτή η μνήμη σαν μια τεράστια ολυμπιακή δάδα που περνά από χέρι σε χέρι για να φτάσει στον Εθνικό βωμό, για να καίει εκεί για πάντα και για όλους εμάς που μπορεί να μην γνωρίσαμε το ιστορικό γεγονός στην αποκορύφωσή του, αλλά το κρατήσαμε βαθιά μες την καρδιά μας σαν ελάχιστο φόρο τιμής σε αυτούς και αυτά που χάθηκαν όχι από «συνωστισμό», όπως είπε κάποια κάποτε, αλλά από ένα τραγικό ιστορικό γεγονός με θάνατο, αίμα, διωγμό, βασανισμούς αιχμαλώτων, ακρωτηριασμούς, θανατώσεις βρεφών, βιασμούς και ηθική οδύνη υπό το κλίμα του τρόμου, της απειλής του θανάτου και τις ατέλειωτες πορείες στα περιώνυμα «τάγματα εργασίας», σε Πατρίδες που δεν ξεχάστηκαν ποτέ!
1922…
Εκατό χρόνια εθνικής οδύνης!
Εκατό χρόνια μιας τραγικής εθνικής απώλειας, μιας εθνικής μνήμης.
Μικρασιατική Καταστροφή…το τέλος της Μεγάλης Ιδέας.
Πάνω από 2,8 εκατομμύρια Έλληνες της Μικρασίας, της Κωνσταντινούπολης και του Πόντου διώχθηκαν, σφαγιάστηκαν, υποδουλωθήκαν και τελικά, σιγά σιγά εξαφανίστηκε το Ελληνικό στοιχείο από χώματα Ελληνικά.
Τι… Πως… και Γιατί… δεν είναι της παρούσης! Η ιστορία κρίνει αμείλικτα ήρωες και ενόχους όταν έρθει η στιγμή του απολογισμού!
Φέτος με την συμπλήρωση των 100 χρόνων από την Μικρασιατική Καταστροφή και των ξεριζωμό των Ελλήνων, συμμετείχαν στην εκδήλωση που οργανώθηκε με την σπουδαία συμβολή του Διευθυντού κύριου Μάριου Γεωργιάδη οι μαθητές μας οι εκπαιδευτικοί μας η κα. Μαρίνα Αρτοποιάδου και πλήθος κόσμου!
Φυσικά δεν πρέπει να ξεχάσουμε να μνημονεύσουμε την σπουδαία συμβολή της «Μικρασιατικής Στέγης Κορίνθου» και της ακούραστης Κυρίας Ευστρατιάδου Βασιλικής που συμβάλλει σημαντικά στην διατήρηση των τόσο σπουδαίων κειμηλίων!!!!
Γεωργία Στριμενοπούλου
[ Δημοτική Σύμβουλος – «Πνοή Δημιουργίας
