Σε κάθε πράξη μας υπάρχουν θετικά κι αρνητικά που πρέπει να συνυπολογίσουμε. Για παράδειγμα, η επιλογή των φιλοκυβερνητικών ιστοσελίδων είναι να αρχίσουν τα ρεπορτάζ για πράκτορες της ΚΥΠ κι άλλους απίθανους τύπους που βρίσκονταν στις περιοχές από τις οποίες ξεκίνησαν οι πυρκαγιές, την πυρκαγιά που εξαπλωνόταν λες και την είχαν εκτοξεύσει φλογοβόλα, κτλ.
Το “καλό” της υπόθεσης είναι πως μπορεί να βρούνε κόσμο να τους πιστέψει. Το κακό της υπόθεσης είναι πως ξέχασαν να πούνε στα στελέχη των ΑΝΕΛ πως το λένε στα ψέματα, για να μην το πάρουν τοις μετρητοίς κι αρχίσουν τις δικές τους θεωρίες συνωμοσίας.
Οι κατάλληλοι άνθρωποι (στην κατάλληλη θέση) για τέτοια δουλειά. Ιδού η νέα εξελιγμένη εκδοχή του υπαρξιακού ερωτήματος: “μήπως μας ψεκάζουν;”. Μήπως οι φωτιές οφείλονται σε επίθεση με ενεργειακά όπλα; (Που πρέπει να συνοδευτεί απαραίτητα κι από ένα πονηρό:) Ε;
Η άσφαλτος μπορεί να μην κάηκε βέβαια, αλλά ο “άσφαλτος” Τόσκας, που δεν είχε διαπιστώσει κανένα σοβαρό επιχειρησιακό λάθος κάηκε και χθες έγινε δεκτή η παραίτησή του. Τυχαίο κι αυτό. Ε; Τυχαίο;
Δεν είναι πραγματικά κρίμα όμως να μην έχουν ανοιχτό δίαυλο συνεργασία με τον Καζάκη, που λέει πως στις πρεσβείες ήταν ενημερωμένοι από το μεσημέρι της Δευτέρας κι είχαν απομακρυνθεί;
Ε; Ε;
