Λαογραφικό Μουσείο Κορίνθου “Δράση για την Πανσέληνο του Ιουλίου στη Μονή Ζαρακά”

181

«Ήχοι του Μεσαίωνα»

Δράση για την Πανσέληνο του Ιουλίου στη Μονή Ζαρακά

Στο πλαίσιο του προγράμματος «Γέφυρες-Ιχνηλατώντας πολιτιστικά αποτυπώματα στην Κορινθία», η Εφορεία Αρχαιοτήτων Κορίνθου (ΕΦΑΚΟΡ), το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ) και το Ιστορικό Λαογραφικό Μουσείο Κορίνθου (ΙΛΜΚ), με αφορμή την πανσέληνο του Ιουλίου, διοργανώνουν συναυλία με τίτλο «Ήχοι του Μεσαίωνα», το Σάββατο 28 Ιουλίου (ώρα 20:00), στον προαύλιο χώρο του Αρχαιολογικού χώρου της Μονής Ζαρακά, στη Στυμφαλία Κορινθίας.

 

Στην εκδήλωση, την οποία θα προλογίσει η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κορινθίας, κυρία Παναγιώτα Κασίμη, κάνοντας αναφορά στην ιστορία του χώρου αλλά και τους στους μύθους που τροφοδότησε στη διάρκεια των αιώνων, συμμετέχουν το γυναικείο φωνητικό σύνολο Opus Femina του Κέντρου Πολιτισμού, Αθλητισμού και Περιβάλλοντος του Δήμου Κορινθίων και ο μουσικός Δημήτρης Σουκαράς, υπό την διεύθυνση της Φάλιας Παπαγιαννοπούλου. Διάρκεια: 60΄.

Η συμμετοχή είναι δωρεάν.

Ανατολικά της Αρχαίας Στυμφάλου, δίπλα στον κεντρικό δρόμο, δεσπόζει ο όγκος ενός πυργόσχημου πυλώνα, τμήμα της Μονής των Κιστερκιανών μοναχών του Ζαρακά. Δίπλα του κείτονται τα ερείπια της εκκλησίας. Οι Φράγκοι μοναχοί έφτασαν στην περιοχή μετά από εντολή του Πάπα Ιννοκέντιου του ΙΙΙ να εγκατασταθούν στην Ελλάδα μοναστικά τάγματα. Οι Ιππότες της 4ης Σταυροφορίας έχουν μόλις καταλύσει τη βυζαντινή αυτοκρατορία. Η ακριβής χρονολογία ίδρυσης του μοναστηρίου δεν είναι γνωστή, οι ιστορικές όμως μαρτυρίες οδηγούν στις αρχές του 13ου αιώνα και μάλιστα πριν το 1236. Η μονή έχει κατασκευαστεί με αρχαίο υλικό, πιθανότατα από το ναό της Αρτέμιδος που εκτιμάται ότι βρισκόταν στο ίδιο σημείο.

Οι πρώτοι που ανταποκρίνονται στο κάλεσμα του Ιννοκέντιου είναι οι Κιστερκιανοί μοναχοί, οι οποίοι στη διάρκεια του πρώτου μισού του 13ου αιώνα ίδρυσαν 12 μοναστήρια. Η πρώτη ασφαλής αναφορά στη μονή γίνεται στις 23 Δεκεμβρίου 1236 σε μια επιστολή του Πάπα Γρηγορίου του ΙΧ και στον ηγούμενο του Saraka, Πέτρο. Στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων οι Κιστερκιανοί μοναχοί, απλά καταλάμβαναν ελληνορθόδοξες μονές και έκαναν επιδιορθώσεις. Η Μονή Ζάρακα όμως κτίστηκε εκ του μηδενός. Όταν το 1261 οι Φράγκοι χάνουν την κυριαρχία τους στην περιοχή, τα καθολικά μοναστήρια στον ελλαδικό χώρο αναγκάζονται να κλείσουν.

Μέχρι το 1260 η Μονή εμφανίζεται σποραδικά στους καταλόγους της Γενικής Συνόδου του Κιστερκιανού Τάγματος, ενώ ήταν ανάμεσα στις ελάχιστες που δεν χρειαζόταν να συμμετέχουν στην υποχρεωτική ετήσια Σύνοδο του Τάγματος. Η παρουσία τους απαιτούνταν κάθε επτά χρόνια. Εγκαταλείφθηκε το 1276.

Η εκκλησία ανασκάφηκε το 1928 από τον Α. Ορλάνδο και το 1962 από τον Ε. Στίκα. Το 1993 η Αρχαιολογική Υπηρεσία παραχώρησε άδεια ανασκαφών του χώρου στο Καναδικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο. Υπεύθυνη της ανασκαφικής έρευνας, που διήρκησε μέχρι το 1997, ήταν η Καθηγήτρια Dr. Sheila Campbell.

Η εκκλησία της μονής είναι βασιλική, τρίκλιτη με υπερυψωμένο το μεσαίο κλίτος, θολοσκεπής από οξυκόρυφα σταυροθόλια. Ο βόρειος εξωτερικός τοίχος ενισχύεται με αντηρίδες, ενώ στη βορειανατολική γωνία της εξοχής του ναού υπάρχει κωδωνοστάσιο. Ο διάκοσμος της εκκλησίας μεταφράζει τη λιτότητα αλλά και την άψογη τεχνοτροπία που χαρακτηρίζει τα ρωμανικά κτίσματα.

Πηγή

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ