Πολιτικό Στριπτίζ (του Δημήτρη Αγγελόπουλου)

84

Σήμερα, πολιτικοί και κόμματα προσπαθούν να αποκαλύψουν συμφέροντα που κρύβονται πίσω από πολιτικούς τους αντιπάλους, κρυφές ατζέντες και μελλοντικά παιχνίδια εξουσίας.
 Το πραγματικό «πολιτικό στριπτίζ» όμως αφορά πολιτικές. Αν θέλουμε να ξεπεράσουμε την σημερινή κρίση είναι απαραίτητο να αφαιρέσουμε τους επικοινωνιακούς μανδύες που φέρουν τα κόμματα, να επικεντρωθούμε στο πρόγραμμά τους και να κρίνουμε την αποτελεσματικότητά τους.  Να δούμε ποιες πολιτικές μας βγάζουν από την κρίση και δημιουργούν ένα καλύτερο αύριο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ διαφημίζει τα «ματωμένα» πλεονάσματα της διακυβέρνησης του και τα χρησιμοποιεί για να επιβραβεύει με πολιτικές επιδομάτων φιλικά προσκείμενες κοινωνικές ομάδες.  Μόνο που τα πλεονάσματα αυτά είναι υφεσιακά.  Δεν προέρχονται από την παραγωγή πλούτου αλλά από δυσβάσταχτους φόρους, λιτότητα και περικοπές δαπανών.

Με λίγα λόγια ο Σύριζα κάνει αναδιανομή φτώχιας.  Με πολιτικές φιλοδωρημάτων όμως δεν λύνονται τα προβλήματα του τόπου. Αντίθετα διογκώνονται και κάποια από αυτά όπως το ασφαλιστικό και το δημογραφικό γίνονται αδιέξοδα.

Η ΝΔ επικεντρώνεται στην παραγωγή πλούτου και την κερδοφορία των επιχειρήσεων πιστεύοντας ότι με αυτό τον τρόπο θα έρθουν επενδύσεις, νέες θέσεις εργασίας, η αγορά θα αυτορυθμιστεί και μέρος του πλούτου θα αναδιανεμηθεί στους πολίτες.  Κλείνει φιλικά το μάτι σε μεγάλες επιχειρήσεις και δείχνει να παραβλέπει ότι στη σημερινή παγκόσμια αγορά το κέρδος συνήθως αδιαφορεί για κοινωνικές πολιτικές, μεταφέρεται σε φορολογικούς παραδείσους ή παραμένει στην τσέπη του επενδυτή.

Στο Κίνημα Αλλαγής θεωρούμε την παραγωγή του κέρδους και την ανάπτυξη της οικονομίας απαραίτητη για την αντιμετώπιση των σημερινών προβλημάτων. Θεωρούμε όμως εξίσου σημαντικό τον τρόπο αναδιανομής και χρησιμοποίησης του παραγόμενου πλούτου. Διαφέρουμε από την ΝΔ στον τρόπο «διαχείρισής» του. Πιστεύουμε ότι σημαντικό μέρος του πρέπει να χρησιμοποιηθεί για να ενισχυθούν όσοι έχουν τις μεγαλύτερες ανάγκες.  Να διορθωθούν κοινωνικές αδικίες.

Η ανάπτυξη της οικονομίας δεν πρέπει να συνδεθεί αποκλειστικά με τις μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις που είναι απαραίτητες για να γίνει με ταχύτητα η προσαρμογή στην εξωστρέφεια, την ανάπτυξη των εξαγωγών. Αντίθετα, πρέπει να ωφελήσει και τις μικρότερες. Τα οφέλη της ανάπτυξης πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την ανασύνταξη της χαμηλής και της μεσαίας κοινωνικής τάξης. Η ενίσχυση της μικρής και μεσαίας επιχείρησης είναι ένα πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Ένα δεύτερο βήμα είναι η σύνδεση της ανάπτυξης με την απασχόληση τόσο για τους αυτοαπασχολούμενους όσο και για τους μισθωτούς.

Είναι απαραίτητο να καταπολεμηθεί η ανεργία, όχι με πολιτικές μερικής απασχόλησής και μισθούς πείνας αλλά με πολιτικές πρώτης και δεύτερης ευκαιρίας.  Με κίνητρα που να βοηθούν και να ενθαρρύνουν τις επιχειρήσεις να κάνουν προσλήψεις.  Πιο συγκεκριμένα, όλες οι επιδοτήσεις πρέπει να συνδεθούν με ρήτρα απασχόλησης. Παράλληλα η μισθολογική δαπάνη για κάθε νέα θέση εργασίας στις επιχειρήσεις πρέπει να λογίζεται ως έξοδο που θα εκπίπτει από την φορολογία με αυξημένο συντελεστή για τα πρώτα χρόνια.  Επιπλέον, αντί επιδόματος ανεργίας πρέπει να καθιερωθεί η επιδότηση εργοδοτικών εισφορών μικρομεσαίων επιχειρήσεων για νέες προσλήψεις ανέργων.

Ανάλογες πολιτικές πρέπει να ενθαρρύνουν τους αυτοαπασχολούμενους να ενταχθούν στο εργατικό δυναμικό της χώρας. Απαλλαγή των ασφαλιστικών εισφορών των νέων αυτοαπασχολούμενων για μια τριετία και κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος.  Απαλλαγή για τρία χρόνια από τις συνταξιοδοτικές εισφορές των νέων που ξεκινούν την δική τους δραστηριότητα. Για την πρώτη πενταετία, για κάθε ζευγάρι νέων αγροτών ασφαλιστικές εισφορές να πληρώνει μόνο ο ένας.

Παράλληλα πρέπει να δοθούν δεύτερες ευκαιρίες σε όσους επλήγησαν περισσότερο από την κρίση.  Να τους δοθεί η δυνατότητα να επανενταχθούν την αγορά εργασίας. Να γίνουν νόμιμοι, να συνεισφέρουν στην εθνική προσπάθεια. Προτείνεται το πάγωμα προστίμων και προσαυξήσεων με ρήτρα μη απόλυσης για όσες μικρομεσαίες επιχειρήσεις αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Η διαγραφή οφειλών προς τον ΟΑΕΕ για άνεργους πρώην αυτοαπασχολούμενους ώστε να μπορούν να ξεκινήσουν νέα δραστηριότητα.  Αρκεί φυσικά να πληρούν συγκεκριμένα εισοδηματικά κριτήρια και να αποδεικνύεται οικονομική αδυναμία.

Επιπλέον, εξιδεικευμένα προγράμματα κατάρτισης και απασχόλησης πρέπει να προστατέψουν τις κοινωνικές ομάδες που θα πληγούν περισσότερο από τις αλλαγές στην αγορά εργασίας που φέρνει η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση (διαδίκτυο, ρομποτική, κτλ.). Ιδίως τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, τις γυναίκες, τους νέους, τα άτομα με αναπηρία.

Κλείνοντας θέλω να θυμίσω μια έκφραση του Νέλσον Μαντέλα: «πάντα δείχνει αδύνατο μέχρι να γίνει». Με τις κατάλληλες πολιτικές μπορούμε να ξεπεράσουμε την σημερινή οικονομική, πολιτική και θεσμική κρίση.  Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι η πραγματική δύναμη της αλλαγής βρίσκεται στα χέρια του ψηφοφόρου. Οι αποφάσεις του καθορίζουν τον τρόπο διακυβέρνησης, το παρόν και το μέλλον τις χώρας.  Το “πολιτικό στριπτίζ” δεν πρέπει να σταματά στο επικοινωνιακό δέσιμο και λύσιμο μιας γραβάτας.  Πρέπει πάντα να καταλήγει σε συγκεκριμένο όραμα και σχέδιο. Στις πραγματικές πολιτικές προτάσεις του κάθε φορέα.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ