ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ ΣΤΟ Α΄ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ κ. ΔΙΟΝΥΣΙΟ -ΦΩΤΟ

804

Στον Προσκυνηματικό Ι. Ναό Ζωοδόχου Πηγής, στο Α’ Κοιμητήριο Κορίνθου,
λειτούργησε ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. Διονύσιος, το Σάββατο του Λαζάρου, 16 Απριλίου
2022, ημέρα κατά την οποία εορτάζεται η ανάσταση του φίλου του Χριστού Αγίου Λαζάρου.
Ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας έχει καθιερώσει από της καταστάσεώς του στην Ι. Μητρόπολη μας
να τελεί αυτή την Θ. Λειτουργία στο Α’ Κοιμητηρίου Κορίνθου, υπέρ αναπαύσεως των
ψυχών των προαπελθόντων συγγενών μας, αλλά και υπέρ των ψυχών των «απανταχού
της γης θανόντων συμπατριωτών μας Κορινθίων», που αναμένουν την «κοινήν ανάστασιν»
της Πίστεώς μας.
Στο κήρυγμά του ο σεπτός Ποιμενάρχης μας αναφέρθηκε στον «άσχημο», μοναχικό
και αντίθετο με την παράδοση μας τρόπο, που γίνονται οι κηδείες σήμερα, σε όσους
φεύγουν από αυτή την ζωή και κυρίως σ᾿ αυτούς που φεύγουν χτυπημένοι από την λοιμική
νόσο του κορωνοϊού.

Τόνισε, ότι εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, με βάση το θαύμα της
Αναστάσεως του Λαζάρου, που εγγυάται την κοινή Ανάσταση των ανθρώπων, αφού ο
Χριστός μεταστοιχείωσε τον θάνατο σε ύπνο, έχουμε την πεποίθηση ότι ο θάνατος είναι
ένας ύπνος και όσοι πιστεύουμε σε Εκείνον καν αποθάνουμε θα ζήσουμε. Είναι λυπηρό,
επεσήμανε ο Σεβασμιώτατος, ότι στις μέρες μας η πίστη μας, που είναι η μοναδική στον
κόσμο που δίδει ελπίδα στον άνθρωπο, παραθεωρείται και διαστρέφεται, καθώς δεν
αποδίδονται οι δέουσες κηδευτικές τιμές στα άψυχα σώματα των νεκρών μας, τα οποία
υπήρξαν ναοί του εν ημίν οικούντος Πνεύματος Αγίου, ενώ παρείσφρησαν και βλάσφημες
πρακτικές, όπως η καύση.

Ο πολιτισμός του κάθε λαού φαίνεται από τον τρόπο που
αντιμετωπίζει και τιμά τους νεκρούς του. Στην Ελληνική γλώσσα κηδεία σημαίνει, φροντίδα
για το νεκρό σώμα, αφού προέρχεται από το ρήμα «κήδομαι», που σημαίνει φροντίζω. Πριν
την καθιερωμένη επιμνημόσυνη δέηση, υπέρ αιωνίας μνήμης των προσφιλών μας, οι οποίοι
κείτονται εκεί με την ελπίδα της αναστάσεως, επεσήμανε ότι οφείλουμε, ως Ορθόδοξοι
Χριστιανοί να φροντίζουμε τους κεκοιμημένους μας, να τους τιμούμε, να τους θυμόμαστε, να
προσευχόμαστε γι᾿ αυτούς, να κάνουμε ελεημοσύνες για την συγχώρησή τους και να
παραμείνουμε εδραίοι στην πίστη μας, αφού η Εκκλησία μας δύο χιλιάδες χρόνια ομολογεί
και κηρύσσει «τὴν κοινὴν Ἀνάστασιν» η οποία στηρίζεται στην Ανάσταση του Κυρίου μας
Ιησού.