Ανάμεσα στα πολλά φαιδρά που ακούμε το τελευταίο διάστημα, ο βομβαρδισμός από ονομασίες ουσιών που πιθανόν ”νικούν” το κορωνοϊό είναι η πιο επικίνδυνη και αχρείαστη πληροφόρηση που είχαμε ποτέ.
Σουπερμαντολίνη έπαιρνε ο Βουτσάς στην ταινία ”Ο άνθρωπος της καρπαζιάς ” το 1969, για να γίνει γενναίος και να παύσει να τρώει σφαλιάρες ακόμα και από τον Ρίζο (αν δεν κάνω λάθος). Φυσικά, σουπερμαντολίνη δεν υπήρχε. Ένας φίλος του, θέλοντας να τον βοηθήσει, είπε ψέματα και στην πραγματικότητα αυτό που χρειαζόταν ο Βουτσάς ήταν πίστη στον εαυτό του.
Τις τελευταίες εβδομάδες ακούμε από παντού διάφορες ονομασίες ουσιών που χρησιμοποιούνται στα φάρμακα, όπως η χλωροκίνη η οποία χρησιμοποιείται σε φάρμακα που θεραπεύουν ανάμεσα στα άλλα την ελονοσία και πιο πρόσφατα το νιτρικό οξύ που περιέχεται στο φάρμακο Βιάγκρα. Τα ΜΜΕ μαθαίνουν για τις χρήσεις αυτών των ουσιών είτε από τους γιατρούς που χρησιμοποιούν τις ουσίες πειραματικά στους ασθενείς του κορωνοϊού, είτε από επιστήμονες που πειραματίζονται σε διάφορα βιολογικά εργαστήρια.
Γνωρίζοντας πως το ενδιαφέρον του κόσμου είναι οξυμένο λόγω πανδημίας, αποφασίζουν να διοχετεύσουν αυτές τις πληροφορίες στο γενικό πληθυσμό με μοναδικό σκοπό να γεμίζουν το τηλεοπτικό τους χρόνο ή τις σελίδες τους χωρίς να καταλαβαίνουν την επικινδυνότητα που επισύρουν οι πράξεις τους. Κρύβονται πίσω από την ”σωστή, έγκυρη και έγκαιρη πληροφόρηση του κόσμου που έχει ανησυχία και ρωτά”. Δεν καταλαβαίνω όμως γιατί η Μαιρούλα από τα Εξάρχεια να πρέπει να γεμίσει το μυαλό της με ουσίες που τελειώνουν σε -κινη, -μίνη, -λίνη κ.λ.π εφόσον οι μελέτες γύρω από αυτές τις ουσίες είναι σε τόσο πρώιμο στάδιο; Τι της δίνει σαν ανακούφιση η πληροφορία μιας χημικής ουσίας που δεν ήξερε μέχρι χθες πως υπάρχει στα φάρμακα;
Το μεγαλύτερο ποσοστό που γενικού πληθυσμού ανήκει κοντά στο μέσο όρο δείκτη ευφυίας. Κάποιοι λίγο πιο πάνω, κάποιοι λίγο πιο κάτω. Αυτό είναι, πραγματικά, που μας σώζει σαν κοινωνία για να μην βρεθούμε νεκροί σαν το ζευγάρι των Αμερικάνων, το οποίο όταν άκουσε για την ουσία χλωροκίνη, πήγε και την ήπιε από το φάρμακο που καθάριζαν το ενυδρείο τους, για να προστατευτούν προληπτικά εναντίον του κορωνοϊού. Ναι, στην κοινωνία υπάρχει ένα ποσοστό ανθρώπων που δεν τους κόβει ιδιαίτερα και γι’ αυτό το λόγο, τα ΜΜΕ πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεχτικά τι πληροφορίες δίνουν προς τα έξω.
Ο δείκτης ευφυίας δεν σε προστατεύει πάντα ή μάλλον για πάντα. Στην ίδια χώρα, στην Αμερική, υπήρξε δικηγόρος ο οποίος ισχυρίζονταν πως αν βάλεις ένα πιστολάκι μαλλιών, σε υψηλή θερμοκρασία κάτω από την μύτη σου, ο ιός που βρίσκεται στην ρινική κοιλότητα πεθαίνει. Δεν θα αναφέρω λεπτομέρειες και θερμοκρασία, θα σας πω μόνο πως όποιος το δοκίμαζε θα πάθαινε εγκαύματα στο πρόσωπο πρώτου βαθμού. Ο άνθρωπος αυτός αναπαρήγαγε μια θεωρία, ένα γιατροσόφι, μια ανοησία, όπως θέλετε πείτε το, η οποία κυκλοφορούσε μέσα στο ίντερνετ για πολλούς μήνες. Ήταν χαζός; Δύσκολα το λες καθότι δικηγόρος. Τι του έλειπε; Η γνώση επί του θέματος και η κοινή λογική.
Φτάνει μόνο η εξυπνάδα, η γνώση και η κοινή λογική για να προστατευτείς από μια επικίνδυνη είδηση; Όταν κάποιος που είναι επιστήμονας ερωτάται από έναν δημοσιογράφο για το αν η χλωροκίνη κάνει καλό στην καταπολέμηση του κορωνοϊού και ο επιστήμονας, δεν κόβει την κουβέντα λέγοντας ”Ξέρετε δεν το γνωρίζουμε, το ψάχνουμε ακόμα” αλλά δίνει την απάντηση ”Είμαστε ακόμα στην αρχή αλλά φαίνεται να έχουμε θετικά αποτελέσματα”, τι πιστεύετε πως συγκρατεί ο τρομοκρατημένος άνθρωπος;
Τα θετικά αποτελέσματα. Ο φοβισμένος ψάχνει ελπίδα και θα κρεμαστεί από το τίποτα. Άνθρωποι που φοβούνται, άνθρωποι που νοσούν ή νοσούν οι οικείοι τους θα κάνουν τα αδύνατα δυνατά, να βρουν την ουσία ή να γίνουν πειραματόζωα σε ένα αμφιλεγόμενο φάρμακο με σκοπό να σωθούν ή να σώσουν αγαπημένα πρόσωπα. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο στην περίπτωση του κορωνοϊού αλλά σε κάθε ασθένεια.
Πόσα φάρμακα, γιατροσόφια, παπατζιλίκια, ματόχαντρα και επικίνδυνες θεραπείες χόκους-πόκους έχουν χρησιμοποιήσει απελπισμένοι ασθενείς καρκίνου ή άλλων θανατηφόρων ασθενειών; Πόσοι έχουν θησαυρίσει στις πλάτες τους εκμεταλλευόμενοι το φόβο και την απελπισία των ασθενών και των οικείων τους; Ήταν όλοι χαζοί, αμόρφωτοι ή παράλογοι, όσοι δοκίμασαν τέτοια μαντζούνια; Ήταν σε τέτοια ψυχική κατάσταση που πλέον η λογική τους είχε τερματίσει.
Άρα για να φιλτράρεις μια είδηση πρέπει να έχεις: Εξυπνάδα, γνώση, κοινή λογική και κυρίως ψυχική ισορροπία. Σε καιρό πανδημίας, τα παραπάνω είναι τα πρώτα θύματα.
Πόσα νέα και παλιά γιατροσόφια είδατε να περνούν μπροστά από τα μάτια σας πριν αρχίσει η πανδημία; Σκόρδο, ζεστό νερό με λεμόνι, ελαιόλαδο, σπάνια φυτά, περίεργοι συνδυασμοί τροφών. Τα περισσότερα από αυτά έφταναν μέσω κοινωνικών δικτύων σαν δοκιμασμένες μέθοδοι προστασίας ή και ίαση του κορωνοϊου τάχα σαν ”προσωπικό μήνυμα” μια Κινέζας απο την Γιουχάν ή ενός Ιταλού από την Νάπολη που είτε δεν νόσησαν είτε νόσησαν και έγιναν καλά όταν ήπιαν βαλεριάνα με κανέλα μέσα σε παπάρια ελέφαντα (αυτή η συνταγή είναι δικιά μου, μην την δοκιμάσετε κάνω χιούμορ). Ο προσωπικός τόνος ήταν φυσικά για να τσιμπήσει αυτό που το διαβάζει και να πιστέψει πως όντως είναι ”το φάρμακο”. Αυτό που μας κρύβουν για να πλουτίσουν οι πολυεθνικές… Προφανώς..
Πέρα από τα γιατροσόφια, άνθισαν, φυσικά, και οι θεωρίες συνωμοσίας. Αναμενόμενες και πλήρως εναρμονισμένες με τον φόβο, την αμάθεια και την ευκολοπιστία των ανθρώπων. Δεν θα μιλήσω για το πόσοι άνθρωποι πραγματικά πιστεύουν πως φταίει η μπύρα Corona ή οι κεραίες 5 G. Είναι πολλοί. Μπορεί να τους κοροϊδεύουμε αλλά όλοι μας είμαστε επιρρεπείς σε θεωρίες συνωμοσίας, αρκεί να περιέχουν στοιχεία που θεωρούμε αληθή. Αυτό φαίνεται και από το πόσοι άνθρωποι πιστεύουν τα fake news.
Αν μια είδηση έχει λογικοφανή στοιχεία, τα πιστεύουν ακόμα και άνθρωποι που θεωρούν τους εαυτούς τους ανεπηρέαστους από θεωρίες συνωμοσίας. Πραγματικά δεν βρήκα ούτε μια σοβαρή ιστοσελίδα που να μην αναπαρήγαγε το fake news πως παπάκια και δελφίνια εμφανίστηκαν στην Βενετία. Στην πραγματικότητα μια Ινδή έγραψε ψέματα και ποστάρισε παραποιημένες φωτογραφίες, οι οποίες επειδή πήγαν τόσο καλά στα likes, δεν ήθελε να τις κατεβάσει από τα κοινωνικά δίκτυα παρά την αποκάλυψη της αλήθειας. Η είδηση συνέχιζε να αναπαράγεται ξανά και ξανά από sites παρότι η αλήθεια κυκλοφορεί στο διαδίκτυο πλέον.
Δεν θα είναι μακριά η μέρα, που η είδηση θα επιστρέψει έως εξής: ” Η επιστροφή του ανθρώπου στους κανονικούς ρυθμούς ζωής, υποβάθμισε την ποιότητα του περιβάλλοντος. Χαρακτηριστικό είναι πως εκεί που είχαν αρχίσει να κολυμπούν παπάκια ξαναεπέστρεψε η μόλυνση”. Στην πραγματικότητα δεν υπήρξε ποτέ παπάκι.. Πόσοι πιστεύετε όμως ότι θα πατήσουν ”κλαμμένη φατσούλα” ή ”έλεος”;
Το να πέσεις θύμα ενός τσαρλατάνου στα κοινωνικά δίκτυα είναι κάτι που δεν μπορείς να το ελέγξεις. Αυτοί που σίγουρα μπορούν να ελέγξουν τις ειδήσεις πριν τις βγάλουν προς τα έξω είναι τα επίσημα ΜΜΕ. Το γιατί δεν το κάνουν χωρά πολλή συζήτηση: Το άγχος να βγάλεις είδηση, από την μύγα ξύγκι, ήταν κάτι που πάντα υπήρχε στα μέσα ενημέρωσης, ύστερα υπάρχει και η είδηση που διαδίδεται επί σκοπού: είδαμε τα ψεύτικα πλάνα στην παραλία της Θεσσαλονίκης. Εξυπηρέτησαν τις προθέσεις της κυβέρνησης μια χαρά.
Σε ό,τι αφορά τα φάρμακα βέβαια, εδώ δεν μιλάμε ούτε για διαστρέβλωση, ούτε για κακή πληροφόρηση. Εδώ μιλάμε ξεκάθαρα για περιττή και άκρως επικίνδυνη πληροφόρηση. Αυτό συμβαίνει γιατί ο δημοσιογράφος και ο επιστήμονας είναι δυο ασύμβατοι άνθρωποι που προσπαθούν να συνεννοηθούν. Ο επιστήμονας ξέρει πως τα πάντα στην επιστήμη χρειάζονται χρόνο ενώ ο δημοσιογράφος μετρά τον χρόνο σε 15′ μέχρι να περάσει στο επόμενο θέμα. Ο ένας ξέρει πως ένα κατάλληλο φάρμακο ή εμβόλιο, θα βγει σε 3 ή 5 χρόνια ή και ποτέ και ο άλλος θέλει να πάει σε διαφημίσεις έχοντας αφήσει στον θεατή την πεποίθηση ”πως τον έχει ενημερώσει”. Παπάρια-μάντολες. (Αντίστοιχα στο ραδιόφωνο και στο σάιτ).
Αυτή η αγχώδης και συνεχής ενημέρωση, έχοντας ένα κοινό σε πλήρη σύγχυση και φόβο για το τι συμβαίνει, δημιουργούν και αντιφατικές ενημερώσεις, σε σημείο ο κόσμος να παλεύει να ερμηνεύσει, κατά το δοκούν, τον επιστημονικό λόγο ως σαν να ήταν χρησμός Πυθίας. Π.χ. το θέμα με την μάσκα έχει προκαλέσει μαλλιοτράβηγμα παγκοσμίως.
Οι επιστήμονες από την αρχή είπαν πως δεν είναι ξεκάθαρο αν η μάσκα ή τα γάντια προστατεύουν από τον ιό. Πολλοί άνθρωποι, έτρεξαν ωστόσο να τα προμηθευτούν δημιουργώντας τεράστιο πρόβλημα ανεφοδιασμού της αγοράς. Μην έχοντας προϊόντα στην αγορά όταν οι ειδικοί παρέα με τις κυβερνήσεις βγαίνουν να μιλήσουν για το θέμα της μάσκας, ακριβώς γιατί βρίσκονται δίπλα τους αναξιόπιστοι πολιτικοί, ο γενικός πληθυσμός πιστεύει πως: ” Πρέπει να φοράω μάσκα αλλά μου λένε να μην φοράω γιατί δεν έχουν μάσκες να μου δώσουν”.
Η αξιοπιστία που θα έπρεπε να έχουν οι ειδικοί χάνεται εξαιτίας της πολιτικής που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις. Βλέπεις σοβαρούς ανθρώπους να μαλλιοτραβιούνται για αντισηπτικά και μάσκες, όταν οι ειδικοί λένε πως όλοι μας θα εκτεθούμε κάποια στιγμή στον ιό και δεν είναι σίγουρο πως αυτά τα μέτρα θα μας προστατέψουν.
Αντιμετωπίζουμε ένα νέο ιό, ο οποίος δεν έχει εμβόλιο ή θεραπεία. Ξέρουμε αρκετά πράγματα αλλά αγνοούμε άλλα τόσα. Χρειάζεται χρόνος για να μάθουμε περισσότερα και η ενημέρωση μέρα-μέρα δεν βοηθά. Είμαστε σαν τα παιδάκια στο πίσω κάθισμα, που λέμε συνέχεια ”Φτάνουμε μπαμπά;” κάθε δυο λεπτά, όταν το ταξίδι είναι 7-8 ωρών. Τόσο ενοχλητικοί γινόμαστε στους σοβαρούς επιστήμονες.
Τι να κάνουμε; Βαθιές ανάσες και να προσπαθούμε να παραμείνουμε ψύχραιμοι μέχρι να υπάρχει όντως ένα τέλος στην ιστορία αυτή. Υπομονή, να ακούμε προσεχτικά τις ειδήσεις, να διώχνουμε πληροφορίες άσχετες και παράλογες, να μην αφήνουμε την αντιπάθειά μας, τις πολιτικές μας πεποιθήσεις να μας τυφλώνουν και να κάνουμε τα ακριβώς αντίθετα γιατί ”ξέρω εγώ καλύτερα”. Αφήστε τον κύριο Πονηρίδη μέσα σας να κοιμηθεί. Προστατέψτε τον εαυτό σας και τους γύρω σας με μέτρα που δεν θα σας καταστήσουν υγιείς σωματικά αλλά άρρωστους ψυχικά. Κλείστε ίντερνετ και τηλεοράσεις, αναζητήστε την ηρεμία σε ένα καλό βιβλίο ή στη μουσική.
Η ανθρωπότητα έχει περάσει πολλά και θα περάσει άλλα τόσα. Η βλακεία πάντα υπήρχε γύρω μας και μέσα μας στο τέλος όμως επιβιώνει μόνο εκείνος που έχοντας ισορροπία με το εντός του καταφέρνει να χρησιμοποιήσει την λογική του προς όφελος δικό του και των ανθρώπων που αγαπά.
ΠΗΓΗ
