Οι εμπνεύσεις της στιγμής είναι πάντα καλοδεχούμενες αλλά, εξίσου καλοδεχούμενες είναι και κάποιες παραδοσιακές, ελληνικές συνταγές που αναδεικνύουν την μοναδικότητα και την ιδιαιτερότητα της Ελληνικής, Μεσογειακής διατροφής! Ποιός μπορεί να αμφισβητήσει ότι το φαγητό που θα σας “σερβίρω” με αγάπη σήμερα είναι ένας πραγματικός, διατροφικός θησαυρός;
Εξ άλλου, με γαμπρό από το Μέτσοβο θα ήταν αδύνατο να λείπει τούτο το πιάτο από το τραπέζι μας. Η σημερινή συνταγή έχει τις ρίζες της στην Ήπειρο, στο Μέτσοβο, στα Γιάννενα εκεί όπου έχει τις ρίζες του και το έτερον ήμισυ της αδερφούλας μου κι έγινε με ακριβείς οδηγίες ως προς την οικογενειακή του μαγειρική παράδοση.
Εγώ, αυτή την φορά, υπήρξα απλός θεατής και μάλιστα από την στιγμή που βγήκε το ταψί από τον φούρνο μια και πιο πριν ήμουν σε μάθημα και δεν πήρα χαμπάρι τί νοστιμιές μαγειρεύονταν στον πάνω όροφο!
Έτσι, όταν βρέθηκα μπροστά στο ταψί με τα κατάκοκκινα φασόλια και τα καταπράσινα χόρτα κι ενώ τα αρώματα αποπλανούσαν τον νου το πρώτο που έκανα ήταν να βάλω μια κουταλιά στο πιατάκι που βρισκόταν εκεί δίπλα και με περίμενε! Μμμμμμ!!! Απίστευτη γεύση!!! Μμμμμμμ!! Απίστευτη νοστιμιά!!!
Δεν θα πω τίποτα περισσότερο γιατί είμαι, σχεδόν σίγουρη, ότι είναι ένα φαγητό γνωστό σε πολλούς, αν όχι στους περισσότερους! Το μόνο που θα τονίσω είναι ότι όποιος δεν το έχει δοκιμάσει… χάνει!! Πάμε, λοιπόν, στην διαδικασία που, αν και λίγο χρονοβόρα, αξίζει τον κόπο!!!
