Παρόλο που στο σπίτι μου ο λαγός θεωρείτο βασιλικό φαγητό και όποτε μας δινόταν η ευκαιρία να τον μαγειρέψουμε σαλμί ή στουφάτο το θεωρούσαμε σπουδαίο ρεγκάλο, κουνέλι πρωτόφαγα σε μεγάλη ηλικία εξαιτίας της μάνας μου που ανέπτυσσε πάντα κάτι παράξενες θεωρίες για να μη μαγειρεύει όσα φαγητά δεν της άρεσαν της ίδιας.
Χρειάστηκε να βρεθώ στην Κρήτη όπου συνηθίζουν να το μαγειρεύουν κυρίως «τηγανιστό», με δεντρολίβανο και σβησμένο με ξίδι ή παλιό κρασί (μαρουβά) για να καταλάβω πως είναι ένα κρέας που αν ξέρεις να το μαγειρέψεις χωρίς να το στεγνώσεις, δεν είναι απλά τρυφερό κι εύγευστο, αλλά αποτελεί μια πολύ καλή κι ουδέτερη βάση για να ταιριάξεις μαζί του διάφορα υλικά, όπως, για παράδειγμα, τα μανιτάρια σε αυτήν εδώ τη συνταγή, που δεν είναι, φυσικά, η μόνη που στέκεται καλά σε αυτό το άπαχο και υγιεινό κρέας
