Δεκάδες θέσεις Νοσηλευτών και λοιπών εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία που προκηρύσσονται μέσω ΑΣΕΠ παραμένουν άγονες. Και αυτό, γιατί οι περισσότεροι αρνούνται να εργαστούν ως μόνιμοι στο ΕΣΥ.
Το μαζικό κύμα φυγής νοσηλευτών από τα δημόσια Νοσοκομεία συνοδεύεται παράλληλα και από άρνηση διορισμών. Ένα διαχρονικό φαινόμενο, που μέσα στα επόμενα δύο χρόνια αναμένεται να λάβει εκρηκτικές διαστάσεις και να οδηγήσει τα Νοσοκομεία σε “κατάρρευση”.
Έτσι, μόνο μέσα στον Φεβρουάριο, περισσότεροι από 180 διοριστέοι μέσω ΑΣΕΠ δηλώνουν άρνηση διορισμού παρά την τελική επιλογή τους.
Οι 82 από αυτούς είναι ΤΕ Νοσηλευτικής ή ΔΕ Βοηθοί Νοσηλευτικής και ΔΕ Αδελφοί Νοσοκόμοι.
Η δεύτερη, αναρτήθηκε στη Διαύγεια μόλις προχθές -στις 20 Φεβρουαρίου 2023– με 71 ονόματα διοριστέων που δεν αποδέχτηκαν τον διορισμό τους και επίσης αναπληρώθηκαν.
Η προκήρυξη του ΑΣΕΠ 6Κ/2020 για την πρόσληψη 1.209 μονίμων εργαζομένων σε φορείς του υπουργείου Υγείας στα Νοσοκομεία όλης της χώρας, περιλαμβάνει -εκτός από Νοσηλευτές- τους εξής κλάδους στο ΕΣΥ:
ΤΕ διοικητικούς υπαλλήλους, λογιστές, μαίες, ηλεκτρολόγους, μηχανικούς ειδικών τεχνολόγων ιατρικών οργάνων, ραδιολόγους, ακτινολόγους
Ωστόσο, η συντριπτική πλειοψηφία των ατόμων που αρνήθηκαν τον διορισμό τους ήταν οι Νοσηλευτές, και για τον λόγο αυτό το ΑΣΕΠ προχώρησε στην αναπλήρωσή τους από τον πίνακα επιλαχόντων.
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια προκήρυξη που δεν «κλείνει» ποτέ, καθώς εδώ και σχεδόν τρία χρόνια -από το 2020 που προκηρύχθηκαν οι θέσεις και μέχρι σήμερα- δεν είναι εφικτό να ολοκληρωθούν οι διορισμοί, αφού παράλληλα συνεχίζονται οι συνταξιοδοτήσεις και οι παραιτήσεις.
Δυσαρεστημένοι και εξουθενωμένοι δηλώνουν οι ελάχιστοι εναπομείναντες νοσηλευτές στο σύστημα Υγείας, ιδιαίτερα μετά την εξαντλητική τριετία της πανδημίας. Αυτοί που έμειναν εγκαταλείπουν το ΕΣΥ άρον – άρον με πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, ή προτιμούν να γίνουν … σχολικοί νοσηλευτές.
Σήμερα στο ΕΣΥ σε μια κλινική 40 ασθενών -όπου απαιτούνται σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα, περίπου 8 νοσηλευτές ανά βάρδια– στην Ελλάδα έχουμε μόλις 1 με 2. Κι αυτή η απόκλιση υπάρχει σε όλα τα νοσοκομεία.
Εάν εργάζονται στα Νοσοκομεία περίπου 20 χιλιάδες νοσηλευτές, στην πραγματικότητα χρειαζόμαστε τους τριπλάσιους σε αριθμό.
Οι συνθήκες γι’ αυτούς που έχουν απομείνει και εργάζονται στο σύστημα είναι απάνθρωπες, λέει στο iatropedia.gr o Γιώργος Αβραμίδης, πρόεδρος της Πανελλήνιας Συνδικαλιστικής Νοσηλευτικής Ομοσπονδίας του ΕΣΥ (ΠΑΣΥΝΟ – ΕΣΥ).
«Είναι τεράστιος ο αριθμός των νοσηλευτών που λείπουν από το σύστημα Υγείας και θα χρειαστούμε χιλιάδες νοσηλευτές τα επόμενα χρόνια. Οι συνάδελφοι έχουν καταρρεύσει, οι συνθήκες είναι απάνθρωπες και δεν υπάρχουν μέτρα βελτίωσης. Παραιτούνται κι ας δουλεύουν 10 και 20 χρόνια. Προτιμούν να γίνουν, είτε σχολικοί νοσηλευτές, είτε να κάνουν μετατάξεις σε διοικητικές υπηρεσίες, είτε ακόμη και να φύγουν στο εξωτερικό», λέει ο κ. Αβραμίδης και προσθέτει, πως οι νέοι νοσηλευτές δεν έχουν κίνητρο, γιατί δεν πληρώνεται επαρκώς το επάγγελμα:
«Το ότι αρνούνται τον διορισμό νέα παιδιά, δείχνει κάτι και πρέπει να το λάβουμε υπόψη μας. Το γεγονός ότι αυτά τα παιδιά έχουν δώσει πανελλήνιες και έχουν επιλέξει να σπουδάσουν Νοσηλευτική και τους δίνεται η ευκαιρία να εργαστούν στο Δημόσιο με μόνιμο διορισμό και παρόλα αυτά παραιτούνται, αυτό κάτι σημαίνει…».
Γιατί οι νέοι Νοσηλευτές δεν θέλουν να εργαστούν στο ΕΣΥ
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Νοσηλευτικής Ομοσπονδίας του ΕΣΥ, οι απόφοιτοι Νοσηλευτικής έχουν κάνει την πρακτική τους άσκηση στα Νοσοκομεία, οπότε γνωρίζουν “από πρώτο χέρι” τις συνθήκες που επικρατούν:
«Έχουμε το φαινόμενο απόφοιτοι νοσηλευτικής σχολής ΤΕ, είτε από τα ΤΕΙ, είτε από τα Πανεπιστήμια, είτε απόφοιτοι ΔΕ, δευτεροβάθμιας από ΕΠΑΛ κλπ, να μην θέλουν να εργαστούν στο δημόσιο σύστημα Υγείας. Γιατί οι συνθήκες είναι τραγικές και εξαιρετικά δύσκολες και δεν υπάρχουν κίνητρα έτσι ώστε να προσελκύσουν και να ικανοποιήσουν τους αποφοίτους για να εργαστούν στα Νοσοκομεία», σημειώνει και προσθέτει:
«Παίρνουν το πτυχίο για να έχουν ένα πτυχίο, αλλά εν τοις πράγμασι αποφεύγουν να εργαστούν σε νοσοκομείο».
Οι καθαρές μηνιαίες απολαβές του πρωτοδιοριζόμενου Νοσηλευτή είναι 760 ευρώ, συν 200 ευρώ το επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας και επιπλέον τα νυχτερινά, Σαββατοκύριακα και υπερωρίες. Έτσι πολλοί -ακόμη και άνεργοι- επιλέγουν όχι να διοριστούν στην Ελλάδα, αλλά να φύγουν στο εξωτερικό.
«Στο εξωτερικό, έχουν καλύτερες απολαβές και συνθήκες εργασίας. Προτιμούν δηλαδή να πάνε στα νοσοκομεία της Σουηδίας, της Αγγλίας, της Γαλλίας, Γερμανίας και άλλων χωρών, παρά να μείνουν εδώ», υπογραμμίζει ο πρόεδρος της ΠΑΣΥΝΟ – ΕΣΥ.
Σημαντική διέξοδο έχουν βρει πολλοί Νοσηλευτές και στο επάγγελμα του σχολικού νοσηλευτή. Τα τελευταία ένα με δύο χρόνια μάλιστα, πολλοί παραιτούνται από τα Νοσοκομεία και πηγαίνουν να εργαστούν ως αναπληρωτές συμβασιούχοι σε σχολεία.
«Είναι μεγάλος ο αριθμός. Προκηρύσσονται θέσεις κάθε χρόνο, όπου υπάρχουν ανάγκες. Υπάρχει μεγάλη ζήτηση για το επάγγελμα του σχολικού νοσηλευτή, γιατί είναι το περιβάλλον ελκυστικό. Και φεύγει κόσμος από τα νοσοκομεία και πηγαίνει εκεί. Τελείως διαφορετικό το περιβάλλον εργασίας. Δεν μπορεί να συγκριθεί με τον Ευαγγελισμό και το Γενικό Κρατικό, που οι συνθήκες είναι απάνθρωπες», σημειώνει ο κ. Αβραμίδης.
Μάλιστα οι αμοιβές στη δουλειά αυτή, προσθέτει, είναι πολύ καλύτερες με πενθήμερη εργασία και χωρίς υπερωριακή απασχόληση.
Σ’ αυτό το ζοφερό περιβάλλον για τους Νοσηλευτές, οι συνταξιοδοτήσεις αναμένεται να φτάσουν στο 15-20% τα επόμενα δύο χρόνια, οπότε το πρόβλημα θα οξυνθεί περαιτέρω.
«Ακόμη κι αυτοί οι ελάχιστοι Νοσηλευτές που σήμερα υπάρχουν -ο ένας με δύο στη βάρδια- σε ένα με δύο χρόνια δεν θα υπάρχουν ούτε αυτοί. Αυτό είναι αδιέξοδο. Το είπαμε και στον υπουργό τον κ. Πλεύρη πρόσφατα, πως πρέπει να υπάρχει ένα ειδικό μισθολόγιο για τους νοσηλευτές και να αμείβονται ανάλογα με το έργο που προσφέρουν. Δεν μπορεί να αμείβεται ο νοσηλευτής, όπως αμείβεται ο λογιστής ή ο διοικητικός υπάλληλος. Γιατί το περιβάλλον που εργάζεται είναι ιδιαίτερα σκληρό, εξαντλητικό. Όλοι συνάδελφοι έχουν αυτοάνοσα, μυοσκελετικές παθήσεις, έχουν ψυχολογικά προβλήματα. Έχουν πολύ σοβαρά θέματα», λέει ο κ. Αβραμίδης.
Κι ενώ το πρόβλημα της υποστελέχωσης είναι διαχρονικό και μετρά περισσότερο από μία 10ετία, η επίλυσή του πλέον είναι αδύνατη, συμπληρώνει:
«Δυστυχώς βρισκόμαστε σε ένα στάδιο που η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας διαχειρίζεται αδιέξοδα. Γιατί διαχρονικά υπήρχε το πρόβλημα της υποστελέχωσης της χώρας μας και σε κάθε κυβέρνηση εμείς επισημαίναμε ότι το πρόβλημα είναι σοβαρό. Κι ότι δεν λύνεται πυροσβεστικά με κάποιες προσλήψεις. Δεν λύθηκε ποτέ και τώρα είμαστε σε ένα στάδιο όπου δεν μπορούμε πλέον να το λύσουμε», καταλήγει ο πρόεδρος της ΠΑΣΥΝΟ – ΕΣΥ.
Της Γιάννας Σουλάκη / Πηγή: iatropedia.gr