Το Σάββατο, 9 Δεκεμβρίου 2023 στις 6 το απόγευμα, θα φωταγωγηθεί το χριστουγεννιάτικο δέντρο στην κεντρική πλατεία του Ξυλοκάστρου Κορινθίας.
Εκτός της φωταγώγησης του δέντρου, θα διεξαχθεί bazaar από τα μέλη του ΚΑΠΗ Ξυλοκάστρου – Δερβενίου, ενώ θα λάβει χώρα και εμφάνιση της Φιλαρμονικής της περιοχής.
Ο δήμος Ξυλοκάστρου – Ευρωστίνης, γνωστοποιεί, ότι θα προσφερθεί ζεστό ρόφημα, ζεστή σοκολάτα και αρωματικό κρασί.
«Χριστούγεννα ευτυχισμένα δεν γίνονται, καρδούλα μου, χωρίς εσένα» έλεγε το γνωστό άσμα που τραγουδάμε κάθε χρόνο και δεν θα μπορούσαμε να βρούμε πιο ταιριαστό τραγούδι για να σας εκφράσουμε πόσο σας θέλουμε κοντά μας στις δράσεις που θα λάβουν χώρα το Σάββατο 9 Δεκεμβρίου, στις 18:00.
Πρωταγωνιστική θέση στις δραστηριότητες που έχουμε ετοιμάσει για εσάς έχει φυσικά η φωταγώγηση του χριστουγεννιάτικου δέντρου μας, το οποίο βρίσκεται στην κεντρική πλατεία του Ξυλοκάστρου, στον Άγιο Βλάσιο. Αναλυτικότερα, το πρόγραμμά μας περιλαμβάνει τις εξής δράσεις:
- Φωταγώγηση χριστουγεννιάτικου δέντρου
- Bazaar από τα μέλη του ΚΑΠΗ Ξυλοκάστρου – Δερβενίου
- Εορταστικές μελωδίες από τη Φιλαρμονική Ξυλοκάστρου
- Χριστουγεννιάτικες κατασκευές
Κι επειδή Χριστούγεννα χωρίς ζεστό ρόφημα είναι στείρα φαντασία, εννοείται πως θα σερβίρονται ζεστή σοκολάτα και αρωματικό κρασί! Τα Χριστούγεννα είναι προ των πυλών και νιώθουμε ήδη σαν μικρά παιδιά. Σε περιμένουμε το Σάββατο 9 Δεκεμβρίου στις 18:00, στην κεντρική πλατεία του Ξυλοκάστρου, για να ξεκινήσουμε μαζί την ασντίστροφη μέτρηση της πιο… αγαπησιάρικης γιορτής.
Ξυλόκαστρο η ιστορία του
Το Ξυλόκαστρο είναι παραθαλάσσια κωμόπολη της Κορινθίας και αποτελεί την έδρα του Δήμου Ξυλοκάστρου – Ευρωστίνης. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 5.500 μόνιμους κατοίκους. Κάθε καλοκαίρι δέχεται χιλιάδες επισκέπτες και είναι ένας από τους σημαντικότερους τουριστικούς προορισμούς της Πελοποννήσου.[1] Σημεία ενδιαφέροντος είναι το πευκοδάσος του Πευκιά, οι παραλίες και ο μικρός λιμένας μαζί με την μαρίνα της περιοχής. Απέχει 120 χιλιόμετρα από την Αθήνα και 95 χιλιόμετρα από την Πάτρα.
Ονομασία
Το Ξυλόκαστρο πήρε το όνομά του από ένα ξύλινο στρατώνα στην περιοχή όπου λειτουργούσε ως παρατηρητήριο κατά τα χρόνια της Ενετοκρατίας. Ο στρατώνας βρισκόταν στη δυτική πλευρά του λόφου «Κατή τον Πεύκο», πάνω από τη σημερινή πόλη, κοντά στον ποταμό Σύθα. Από εκεί η φρουρά μπορούσε να ελέγχει την κίνηση στον Κορινθιακό Κόλπο και να εποπτεύει το λιμάνι των Αριστοναυτών. Επίσης είχε οπτική επαφή με τα κάστρα του Ζεμενού και της Πελλήνης και μπορούσε να ενημερώνει τη διοίκησή τους με σήματα καπνού. Ο στρατώνας ονομάστηκε από τους ντόπιους ξύλινο κάστρο, και από αυτόν η περιοχή η οποία περιλαμβάνει τους συνοικισμούς Υψηλά Αλώνια, Μερτικέικα, Γεωργαντέικα και Ρίζα, ονομάστηκε Ξυλόκαστρο. Κατά τον 18ο αιώνα αποκαλούταν Οξώκαμπος.[2]
Ιστορία
Στην περιοχή αρχικά υπήρχε ένα μεγάλο πευκοδάσος. Κατά τα προεπαναστατικά χρόνια το Ξυλόκαστρο αποτελείτο από λίγα σπίτια και μερικές αποθήκες και λειτουργούσε ως επίνειο των Τρικάλων Κορινθίας[3]. Το δάσος στη συνέχεια αποψιλώθηκε για να καλλιεργηθεί η γη και από το αρχικό δάσος έχει απομείνει μόνο ο Πευκιάς επειδή βρίσκεται σε αμμώδες έδαφος. Στο Ξυλόκαστρο καλλιεργούσαν σταφίδα, με την παραγωγή να φτάνει 1.300.000 ενετικά λίτρα, που απέφερε στο Ξυλόκαστρο έσοδα 500.000 δραχμών. Η σταφίδα μεταφερόταν στην Πάτρα με πλοιάρια, απ’ όπου εξαγόταν κυρίως στην Αγγλία.[2]
Το Ξυλόκαστρο έγινε γνωστό στους ξένους, οι οποίοι άρχισαν το επισκέπτονται στις αρχές του 20ού αιώνα, και το αποκαλούσαν “Ανθούπολη” λόγω των πολλών λουλουδιών του. Το 1906 στην περιοχή του Ξυλοκάστρου εμφανίστηκαν οι πρώτοι γυμνιστές στην Ελλάδα. Το Ξυλόκαστρο κρίθηκε επίσημα ως θερινή διαμονή των ξένων το 1919 και το επισκέπτονταν διάφοροι επώνυμοι (π.χ. βασιλείς, πρωθυπουργοί και ηθοποιοί). Το Ξυλόκαστρο έγινε λουτρόπολη. To 1923 ιδρύθηκε με δωρεά του Σωτήρη Κροκιδά το Κροκίδειον Δημοτικόν Σχολείον. Την ίδια περίοδο εγκαταστάθηκαν στο Ξυλόκαστρο Έλληνες πρόσφυγες από την περιοχή της Νικομήδειας.[4] Στον Πευκιά λειτουργούσε κατασκήνωση των αδελφών Τυπάλδου. Στην κατασκήνωση παραθέριζαν κυρίως ξένοι. Ο τουρισμός οδήγησε το Ξυλόκαστρο σε οικονομική ανάπτυξη και βελτίωση των συνθηκών ζωής.[2]
Τη δεκαετία του 1970, το πρόβλημα της ύδρευσης λύθηκε με τη μεταφορά νερού από το Γελλήνι (μικρό χωριό κοντά στα Τρίκαλα και την Καρυά Κορινθίας). Η κατασκήνωση Τυπάλδου έκλεισε. Τη δεκαετία του 1970 τα νεοκλασικά σπίτια με πλούσιο διάκοσμο άρχισαν να αντικαθίστανται με πολυκατοικίες. Αυτά τα σπίτια χτίστηκαν σε μια προσπάθεια οι κάτοικοι να αποκτήσουν σπίτι πιο όμορφα διακοσμημένο από τους γείτονές τους. Οι πολυκατοικίες χτίστηκαν στον παραλιακό δρόμο.[2]
Στο τέλους του 20ού αιώνα άρχισε η ανάπλαση του Ξυλοκάστρου. Κατασκευάστηκε το υπαίθριο θέατρο «Βασίλης Γεωργιάδης», το κλειστό θέατρο «Άγγελος Σικελιανός», το γενικό και τεχνικό Λύκειο Ξυλοκάστρου, το 2° Γυμνάσιο Ξυλοκάστρου, το 3° Δημοτικό Σχολείο «Βαρδάβειον», το 1ο Νηπιαγωγείο «Λίλιαν Βουδούρη» και το 2° Νηπιαγωγείο στον οικισμό Αριστοναύτες. Επίσης κατασκευάστηκαν γήπεδα τένις και μια μαρίνα στις όχθες του ποταμού Σύθα και επισκευάστηκε το 1° Δημοτικό Σχολείο. Επίσης το Ξυλόκαστρο γνώρισε πολιτιστική και αθλητική ανάπτυξη, καθώς διοργανώθηκαν αγώνες μπιτς βόλεϊ και συναυλίες.[2]
