Γιατί τα χρυσάνθεμα αποκαλούνται και “αγιοδημητιάτικα” – Ο μύθος για τα Χρυσάνθεμα

Ο μύθος για τα χρυσάνθεμα προέρχεται από την αρχαία ελληνική μυθολογία και είναι μια ιστορία γεμάτη συμβολισμούς και συναισθήματα.

Σύμφωνα με έναν από τους πιο γνωστούς μύθους, μια όμορφη νεαρή κοπέλα ονόματι Χρυσανθεμία, που ήταν γνωστή για την καλοσύνη και την ομορφιά της, αγάπησε έναν νεαρό ήρωα που έπρεπε να φύγει για να πολεμήσει. Οι δύο ερωτευμένοι αντάλλαξαν υποσχέσεις αιώνιας αγάπης και ο νεαρός της υποσχέθηκε πως θα επιστρέψει για να είναι για πάντα μαζί. Όμως, εκείνος δεν επέστρεψε ποτέ, και η Χρυσανθεμία πέρασε τη ζωή της περιμένοντάς τον με θλίψη.

Όταν τελικά πέθανε, οι θεοί, συγκινημένοι από την αφοσίωση και την πίστη της, την μεταμόρφωσαν σε ένα λουλούδι για να τιμήσουν την αιώνια αγάπη της. Έτσι γεννήθηκε το χρυσάνθεμο, ένα λουλούδι που συμβολίζει την αγάπη, την αιωνιότητα και την αφοσίωση.

Το χρυσάνθεμο συνδέεται επίσης με τον θάνατο και την ανάμνηση στις ελληνικές παραδόσεις, αφού η παρουσία του σε κοιμητήρια εκφράζει την αφοσίωση των ζωντανών προς τους αγαπημένους που έχουν φύγει.

Τα χρυσάνθεμα συχνά αποκαλούνται “αγιοδημητιάτικα” στην Ελλάδα, επειδή ανθίζουν γύρω στον Οκτώβριο, κοντά στη γιορτή του Αγίου Δημητρίου, που είναι στις 26 Οκτωβρίου. Αυτή η σύνδεση με τον Άγιο Δημήτριο είναι ισχυρή, ιδίως στα χωριά και στις αγροτικές περιοχές, όπου τα χρυσάνθεμα βρίσκονται σε πλήρη άνθιση κατά τη συγκεκριμένη περίοδο, και χρησιμοποιούνται ευρέως για τον στολισμό ναών, τάφων και πανηγυριών προς τιμήν του Αγίου.

Αυτή η ετήσια άνθιση των χρυσάνθεμων συμβαίνει φυσικά, καθώς πρόκειται για φθινοπωρινά φυτά που ανθίζουν σταδιακά με τη μείωση της διάρκειας της ημέρας και την πτώση της θερμοκρασίας. Έτσι, τα χρυσάνθεμα έγιναν στενά συνδεδεμένα με την περίοδο των φθινοπωρινών γιορτών, ιδιαίτερα με αυτή του Αγίου Δημητρίου, και έτσι προέκυψε και η λαϊκή ονομασία “αγιοδημητιάτικα”.