Η ιστορία του λευκού μπαστουνιού ξεκινά μετά τη λήξη του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου στην Αμερική, όπου αναπτύχθηκε ένα κίνημα αποκατάστασης και επανένταξης των ατόμων που τυφλώθηκαν από ατυχήματα κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Χρησιμεύει ακόμη στην πράξη ως ασπίδα προστασίας από βιαστικούς πεζούς και από μαινόμενα τροχοφόρα, αφού αναγκάζει οδηγούς και πεζούς να προσέξουν τον τυφλό συμπολίτη.
Η μέρα αυτή από τους τυφλούς και τις Οργανώσεις τους δεν είναι γιορτή, αλλά ευκαιρία και κοινωνικό βήμα για την ανάδειξη όλων των εμποδίων, των ανισοτήτων και των αρνητικών διακρίσεων που δυστυχώς αντιμετωπίζουμε και σήμερα στην Ελλάδα του 21ου αιώνα. Δεν εορτάζουμε λοιπόν, ούτε συνεορτάζουμε με κανέναν, αλλά συνεχίζουμε τη διαρκή προσπάθειά μας με όπλα την Κατάρτιση, την Εκπαίδευση, το Λευκό Μπαστούνι, το Σκύλο Οδηγό, για την πλήρη κοινωνική ισότητα και ένταξη, με την αναγνώριση όλων των κοινωνικών και ανθρώπινων δικαιωμάτων μας.
ΕΚ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ
ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΤΥΦΛΩΝ