Οι μαθητές και η Κατερίνα Αντωνοπούλου – Ρούκη καθηγήτρια, ιδιοκτήτρια κέντρου ξένων γλωσσών, έκαναν πράξη μια ουσιαστική διαμαρτυρία μέσα στο Βρετανικό Μουσείο στην αίθουσα των Μαρμάρων του Παρθενώνα στο Λονδίνο.
Η Κατερίνα Αντωνοπούλου – Ρούκη δήλωσε:
Προσθέσαμε κι εμείς την φωνή μας για την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα, με την δική μας ιδιαίτερη πινελιά, διαβάζοντας το ποίημα της Κικής Δημουλά, για την κλεμμένη, ωραία ΚΑΡΥΑΤΙΔΑ, την οποία κρατούν κλειδωμένη και μη προσβάσιμη στους επισκέπτες.
Στην ψυχρή του Μουσείου αίθουσα ΤΗΝ ΚΛΕΜΜΕΝΗ, ΩΡΑΙΑ, ΚΟΙΤΩ ΜΟΝΑΧΗ ΚΑΡΥΑΤΙΔΑ.
Το σκοτεινό γλυκύ της βλέμμα επίμονα εστραμμένο έχει στο σφριγηλό του Διονύσου σώμα
(σε στάση ηδυπαθείας σμιλευμένο) που δυό βήματα μόνον απέχει.
Το βλέμμα το δικό του έχει πέσει στη δυνατή της κόρης μέση.
Πολυετές ειδύλλιον υποπτεύομαι| τους δυό αυτούς να ‘χει ενώσει.
Κι έτσι, όταν το βράδυ η αίθουσα αδειάζει απ’ τους πολλούς, τους θορυβώδεις επισκέπτες, τον Διόνυσο φαντάζομαι προσεκτικά απ’ τη θέση του να εγείρεται των διπλανών γλυπτών και αγαλμάτων την υποψία μην κινήσει, κι όλος παλμό να σύρεται τη συστολή της Καρυάτιδας με οίνον και με χάδια να λυγίσει.
Δεν αποκλείεται όμως έξω να ‘χω πέσει.
Μιαν άλλη σχέση ίσως να τους δένει πιο δυνατή, πιο πονεμένη:
Τις χειμωνιάτικες βραδιές και τις εξαίσιες του Αυγούστου νύχτες
τους βλέπω, απ’ τα ψηλά να κατεβαίνουν βάθρα τους, της μέρας αποβάλλοντας το τυπικό τους ύφος,
με νοσταλγίας στεναγμούς και δάκρυα τους Παρθενώνες και τα Ερεχθεία που στερήθηκαν στη μνήμη τους με πάθος ν’ ανεγείρουν.
