Με ιδιαίτερα δυσχερή θέση το Καζίνο Λουτρακίου μετά την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Με την απόφαση έγινε δεκτή η αίτηση αναίρεσης του Δημοσίου που αφορούσε προγενέστερη δικαστική απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Τρίπολης, βάσει της οποίας είχε γίνει δεκτή προσφυγή του καζίνο Λουτρακίου κατά του Δημοσίου για την επιστροφή περίπου 44 εκατ. ευρώ -έπειτα από τόκους και προσαυξήσεις- ως «αχρεωστήτως καταβληθέντων».
Η 803/2020 απόφαση του ΣτΕ έκανε δεκτές τις αιτήσεις αναίρεσης που κατέθεσαν το Δημόσιο και η «Ελληνικό Καζίνο Πάρνηθας Α.Ε.» κατά της 8/2018 απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Τρίπολης (ΔΕΤ). Το τελευταίο είχε κάνει δεκτή προσφυγή του καζίνο Λουτρακίου κατά του Δημοσίου για την έντοκη επιστροφή 36,2 εκατ. ευρώ ως αχρεωστήτως καταβληθέντων. Πρόκειται για ποσά που το καζίνο Λουτρακίου κατέβαλε στο Δημόσιο κατά το χρονικό διάστημα 2010-2013 και τα οποία αντιστοιχούν:
- Στο επιπλέον ποσοστό της συμμετοχής του Δημοσίου στα μεικτά έσοδά του (gross gaming revenues) από τα τυχερά παίγνια (33% αντί για 20%).
- Στο επιπλέον ετήσιο τέλος (730.000 αντί για 145.000 ευρώ).
Τα επιπλέον ποσά η διοίκηση του καζίνο Λουτρακίου συμφώνησε ότι θα καταβάλει στο Δημόσιο με ιδιωτικό συμφωνητικό που συνήψε το 1995 με τον τότε υπουργό Ανάπτυξης, για όσο χρονικό διάστημα λειτουργεί στον Νομό Αττικής ένα μόνο καζίνο.
Η προσφυγή στα δικαστήρια
Το 2013, αντιμετωπίζοντας μεγάλα οικονομικά προβλήματα, η επιχείρηση προσέφυγε στα δικαστήρια θεωρώντας αθέμιτη τη συμμετοχή του Δημοσίου κατά το επιπλέον 13% στα μεικτά έσοδά της. Η προσφυγή αφορούσε την περίοδο 2010-2013, με το συνολικό ποσό που διεκδικούσε να ανέρχεται στα 36,2 εκατ. ευρώ. Με τις προσαυξήσεις το ποσό είχε ξεπεράσει τα 44 εκατ. ευρώ το 2018.
Τη χρονιά εκείνη, το ΔΕΤ δέχθηκε το σκεπτικό της επιχείρησης καζίνο, κρίνοντας ότι η συμμετοχή του Δημοσίου στα μεικτά κέρδη των καζίνο και το ετήσιο τέλος των καζίνο έχουν τον χαρακτήρα φόρου. Ως εκ τούτου, η επιπλέον συμμετοχή του Δημοσίου στα μεικτά κέρδη του καζίνο Λουτρακίου και το επιπλέον ετήσιο τέλος τού «επιβλήθηκαν» μη νομίμως με το ως άνω ιδιωτικό συμφωνητικό, διότι ως φόροι έπρεπε, σύμφωνα με το άρθρο 78 του Συντάγματος, να είχαν επιβληθεί διά τυπικού νόμου.
Το ΣτΕ αναίρεσε εξ ολοκλήρου την απόφαση του ΔΕΤ και απέρριψε την προσφυγή του καζίνο Λουτρακίου. Εκρινε συναφώς ότι τα επίδικα ποσά καταβλήθηκαν από το καζίνο Λουτρακίου αποκλειστικά επί τη βάσει της ως άνω ιδιωτικής συμφωνίας και όχι ως υποχρεωτικές παροχές κατ’ εφαρμογή της φορολογικής νομοθεσίας ή κατόπιν καταλογισμού των ποσών αυτών ως φόρων.
Έκρινε ότι η συμμετοχή του 33% συνιστά αντάλλαγμα για την άδεια καζίνο και όχι φόρο. Τα ποσά αυτά νομίμως καταβλήθηκαν από το καζίνο Λουτρακίου στο Δημόσιο.
Η απόφαση του ΣτΕ είναι αμετάκλητη. Επηρεάζει και τις λοιπές παρεμφερείς προσφυγές του καζίνο Λουτρακίου κατά του Δημοσίου -είναι τουλάχιστον τρεις προσφυγές- που εκκρεμούν ενώπιον των ΔΕ Τρίπολης και Αθηνών και με τις οποίες το καζίνο αξιώνει από το Δημόσιο την επιστροφή επιπλέον 30 εκατ. ευρώ, πλέον των τόκων. Οι προσφυγές αυτές δεν έχουν πλέον καμία τύχη.
Η απόφαση του ΣτΕ ανοίγει τον δρόμο στην ΑΑΔΕ και στην Επιτροπή Παιγνίων να διεκδικήσουν ποσά που δεν κατέβαλε το καζίνο Λουτρακίου για το μεγαλύτερο μέρος του 2018, σε εφαρμογή της απόφασης του ΔΕΤ.
Η εταιρεία, μετά την απόφαση του ΔΕΤ, κατέβαλε το 20% αντί για το 33% των μεικτών εσόδων που προβλεπόταν. Το ποσό που προκύπτει ως διαφορά και μπορεί να διεκδικηθεί από το Δημόσιο εκτιμάται σε 7 εκατ. ευρώ.
Σε κάθε περίπτωση, η κατάσταση φαντάζει όλο και πιο δύσκολη έτσι όπως έχει διαμορφωθεί.
