Κορινθιακή σταφίδα: η ελληνική υπερτροφή
Η μαύρη σταφίδα, ο άγνωστος ελληνικός διατροφικός θησαυρός διαθέτει συμπυκνωμένες μορφές ενέργειας, αντιοξειδωτικών, βιταμινών, μετάλλων και διαιτητικών ινών. Η σταφίδα προέρχεται από την αφυδάτωση των σταφυλιών και ανήκει στην κατηγορία των φρούτων, αν και συχνά συγκαταλέγεται στους ξηρούς καρπούς.
Η κορινθιακή σταφίδα καλλιεργείται στον ελλαδικό χώρο από τους ομηρικούς χρόνους ενώ γραπτές αναφορές για το εμπόριό της υπάρχουν από τον 12ο αιώνα. Αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς όπως ο Ηρόδοτος, Πλάτων και ο Αριστοτέλης αναφέρονται συχνά στις σταφίδες και ήταν γνωστές ως «ασταφίδες» ή «σταφυλίδες» ή «σταφίδες». Χρησιμοποιούνταν ως μέσο ανταλλαγής για την αγορά ενός σκλάβου και προσφέρονταν ως επιβράβευση και ως θεραπεία σε διάφορες ασθένειες.
Τι προσφέρει στον οργανισμό:
- Η σταφίδα ανήκει στα «διαθρεπτικά» τρόφιμα, τρόφιμα δηλαδή που παρέχουν επαρκείς ποσότητες μικροθρεπτικών συστατικών (βιταμινών, μετάλλων, πολυφαινολών, κτλ.) αναλογικά με τις θερμίδες που αποδίδουν. Αναλυτικότερα τα κύρια οφέλη της είναι:
- Οι αντιοξειδωτικές και αντιγηραντικές της ιδιότητες που ενισχύουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα.
- Οι φυτικές ίνες που περιέχει καταπολεμούν την δυσκοιλιότητα, μειώνουν την χοληστερόλη και τον κίνδυνο καρκίνου του ορθού.
- Καταπολεμά την αναιμία λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς της σε σίδηρο.
- Μειώνει τις κατακρατήσεις και την αρτηριακή πίεση λόγω του καλίου που περιέχει.
- Μέσω των βιταμινών Α και Β, η κατανάλωσή της βοηθά στην όραση, την ανάπτυξη, την αναπαραγωγή, τον μεταβολισμό, την παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων και συμβάλλει στη βελτίωση της μνήμης, της συγκέντρωσης και της διάθεσης.
- Περιέχοντας σελήνιο και κατεχίνη προστατεύει από καρδιαγγειακές παθήσεις, καρκίνο του παχέoς εντέρου και ρυθμίζει τη λειτουργία του θυρεοειδή αδένα.
- Χάρη στο ελαϊκό οξύ, καταστέλλεται η ανάπτυξη μικροβίων στο στόμα και προλαμβάνεται η ανάπτυξη τερηδόνας
Όπως για όλες τις τροφές, έτσι και για τις σταφίδες, συνίσταται κατανάλωση με μέτρο λόγω της θερμιδικής επιβάρυνσης σε μεγάλη ποσότητα. Έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής, διατηρούνται καλά όταν αποθηκεύονται σε αεροστεγή δοχεία και τοποθετούνται σε σκιερούς χώρους χωρίς υγρασία με κανονική θερμοκρασία.
